Струбніца: руіны былой сядзібы роду Бісьпінгаў
Струбніца – зусім малапрыкметная на першы погляд вёска ў цяперашнім Мастоўскім раёне. Трапіць сюды можна, едучы, з Ваўкавыску ў Масты ці адпаведна наадварот. Упершыню тут пабываць мне ўдалося толькі летам 2018 года. Назва мясцовасці імаверна паходзіць ад старадаўняга слова “струп”, што азначае невялікае ўзвышша. Тапанімічныя слоўнікі ўтрымліваюць і слова “струга” з націскам на апошні склад і рознымі значаннямі – як высокае месца, так і мокрае месца, якое парасло хмызняком, ці балоцістая мясціна, ці нават тонкі ручаёк.
Струбніца ведама з 16 стагоддзя, першая згадка пра яе датуецца 1558 годам. Тады яна складалася з трох частак, у кожнай было па 60 пляцаў. Да 1795 года была уладаннем Сухадольскіх, пазней – роду Бісьпінгаў. Найбольш прыкметны мясцовы помнік – драўляны касцёл. Пра яго мы расказвалі раней.
Ля шашы Ваўкавыск-Пескі пры павароце на Струбніцу пры дарозе можна пабачыць стары млын. Далей захаваліся руіны даўняй сядзібы, усяго ажно каля дзясятку розных, пераважна былых гаспадарчых пабудоваў. Гэтыя руіны вельмі ўразяць падарожніка. Відаць, што даўняя сядзіба была вельмі разбудаванай, а мясцовая гаспадарка дастаткова развітой. Аднак надзей на рэстаўрацыю былой сядзібы зараз вельмі мала і гэта асабліва прыкра.
Уладзімір Хільмановіч, Беларускае Радыё Рацыя, фота аўтара
