Трэнажор на месцы шыбеніцы



Летам 1998 года мы паехалі ў Варшаву на Школу па правах чалавека пры Хельсінкскай фундацыі.

Для мяне – першая паездка такога кшталту. 

У групе – актывісты з Менску і рэгіёнаў, журналісты,  а таксама – адвакаты, якія на той час не забаяліся і папрацавалі абаронцамі ў палітычных судовых працэсах.

Для агульнай групы былі лекцыі, у тым ліку, легендарнага Марэка Навіцкага.

Слухалі пра падыходы, заснаваныя на правах чалавека.

А для адвакатаў паралельна з лекцыямі быў арганізаваны візіт у турму на Ракавецкай.

На экскурсію ў польскую турму павінны былі ісці толькі прафесійныя юрысты. 

А ўсім жа так хацелася схадзіць, паглядзець, „як там зэкі ў Варшаве сядзяць”.

І наогул зазірнуць за турэмны мур. 

І мне хацелася, але арганізатары былі няўмольныя.

І тут здарыўся цуд: адвакатка Тацяна Вардомская прапанавала мне сваё месца. 

Тацяна сказала, што „СіЗА ёй і ў Менску хапае з усімі яго водарамі”.  

У турме на Ракавецкай я пабачыла месца, дзе выконваліся да 1988 года смяротныя прысуды.

Вешалі і расстрэльвалі.

Быў 1998 год – так што прайшло ўсяго 10 гадоў ад апошняга прысуду. 

Нас завялі ў сталовую – пах ежы, грукат посуду – шмат людзей сядзелі за сталамі і елі, глядзелі на нас – беларускіх экскурсантаў.

У сталовай (гэта ў 1998 годзе яна была сталовай, а раней, відаць, нечым іншым) злева быў маленькі катушок.

Нам патлумачылі, што пасля смяротнага пакарання туды заносілі цела павешанага. 

Турэмны доктар аглядаў яго і канстатаваў смерць, там жа цела і пераапраналі для пахавання.

Я ўсунулася ў гэты закуток – без вокнаў – і зрабілася не па сабе, як і ва ўсіх месцах, дзе адчуваецца подых смерці. 

Пасля мы прайшлі ў спартовую залу – тое месца, дзе раней выконваліся смяротныя прысуды – праз павешанне і расстрэл -для вайсковых злачынцаў.

Адразу налева ад увахода стаяў трэнажор. 

„Тут была шыбеніца”, – сказаў наш гід і паказаў на металёвы ліст пад трэнажорам. 

Гэтым лістом быў завараны люк, які адчыняўся пры павешанні – канструкцыя, якая вельмі падрабязна паказаная ў фільме Кшыштафа Кеслёўскага „Кароткая гісторыя пра забойства”. 

 

Беларускае Радыё РАЦЫЯ