Генрык Бергрэн: Трэба паказаць, што людзі ў мінулым былі таксама жывымі
5 сакавіка ў Менску ў Галерэі сучаснага мастацтва “Ў”, пр-т Незалежнасці, 37а адбылася літаратурна сустрэча на тэму “Біяграфічная літаратура ў Швецыі і Беларусі”.
Шведскі выступовец: Генрык Бергрэн. З беларускага боку – Альгерд Бахарэвіч і Аляксандр Тамковіч. Таксама на сустрэчы былі шведскія пісьменніцы Катарына Б’ярвал і Анэт Розэнгрэн.
Вяла сустрэчу Наталля Гардзіенка – старшыня секцыі літаратуры нон-фікшн Саюзу беларускіх пісьменнікаў. Перакладала Алена Казлова (Анка Упала).
На фота Анэт Розэнгрэн
Генрык Бергрэн – аўтар кнігі пра Улафа Пальме, якая ўжо перакладзеная на беларускую мову Зміцерам Коласам, і ўжо недзе праз месяц яе можна будзе набыць у кнігарнях. У свой час кніга стала вельмі папулярная у Швецыі – адразу разыйшлася накладам у 100 тысячаў асобнікаў.
На фота Генрык Бергрэн
Генрык Бергрэн распавёў, што для яго, калі ён пісаў біяграфію Улафа Пальме вельмі важна было паказаць чалавека ў гістарычным кантэксце, апісаць, як змяняліся маральныя ідэі ды ўстаноўкі ў грамадстве. А таксама распавесці не толькі пра самога Улафа Пальме, але і пра людзей, якія яго атачалі. І яшчэ: вельмі важнымі былі дэталі, каб можна было ўявіць, як што адбывалася. Напісанне кнігі пра Улафа Пальме заняло 5 гадоў.
Альгерд Бахарэвіч, распавядаючы пра “Гамбургскі рахунак Бахарэвіча” сказаў: “Беларусы не любяць разбірацца са сваім мінулым, яны робяць выгляд, што яго не было. Беларуская літаратура пры Сталіне замоўчваецца”.
На фота Альгерд Бахарэвіч
[Not a valid template]
Генрык Бергрэн сказаў, што адна з задач біяграфічнай літаратуры – пераадолець нарцысічнае стаўленне сучаснікаў да гісторыі (мы жывыя і больш разумныя, чым людзі мінулым) і паказаць, што людзі ў мінулым былі таксама жывымі.
Паліна Сцепаненка Беларускае Радыё Рацыя