Вольга Ермалаева-Франко: У Бразіліі пашыраецца беларуская культура
У эфіры Радыё Рацыі пабывала Вольга Ермалаева–Франко, прадстаўніца народнай амбасады Беларусі ў Бразіліі.
РР: Якім чынам вы адзначылі Дзень Волі ў Бразіліі?
– Гэтым разам мы зладзілі праект разам з мемарыялам «Супрацівы», які знаходзіцца ў Сан-Паўлу. Мемарыял «Супраціў» – гэта такі музей, прысвечаны супраціву падчас дыктатуры ў Бразіліі, якая тут была ў 1960-80-ыя гады. Ён працуе з гэтай тэмай – супраціў дыктатарскім рэжымам. Наш супольны праект называецца «галасы супраціву». Там прадстаўленыя разам з віртуальным беларускім музеем «Лісты ляцяць». Мы пераклалі некаторыя моманты з лістоў ад палітычных зняволеных жанчын у Беларусі. То бок там прадстаўленыя фрагменты лістоў у перакладзе: і фотаздымкі, і кароткія біяграфіі. Таксама прадстаўлены дакументальны фільм «Сёстры пратэсту» з перакладам на партугальскую. Таксама там ёсць сведчанне журналісткі, якая знаходзілася ў зняволенні. Гэта пра тое, якім чынам катуюць на Акрэсціна. І трохі перакладной паэзіі. Гэта вершы з-за кратаў, гэта вершы Ксеніі Сарамалот, Андрэя Аляксандрава і Максіма Знака. Усяго агулам 6 вершаў, перакладзеных з беларускай на партугальскую мову і апублікаваных разам па-беларуску і па-партугальску. Такім чынам мы спрабуем працягваць знаёміць бразільскую аўдыторыю з тым, як беларускі народ супраціўляецца дыктатуры, нягледзячы на жорсткія рэпрэсіі. Як нават з-за кратаў людзі працягваюць сваё змаганне.
РР: Такім чынам пашыраецца беларуская культура, праўда?
– Так, вядома. Мы робім стаўку менавіта на беларускую культуру і на тое, каб праз культуру распавядаць гэтыя гісторыі, таму што культура – гэта тое, што дазваляе паказваць штосьці прыгожае праз страшнае, так і асабістыя гісторыі. Калі мы распавядаем пра тысячы зняволеных – гэта лічба, хоць і страшная. А калі мы распавядаем пра асабістыя гісторыі праз мастацтва, то гэта нашмат больш кранае, і людзі пранікаюцца спачуваннем.
Цалкам размова:
Беларускае Радыё Рацыя
