Агляд тыдня



Беспрытульны Дзень незалежнасці Беларусі 25 жніўня. Незаўважаныя ўгодкі путчу, які трываў ад 19 па 22 жніўня 1991 году, і ўласна даў старт выхаду саюзных рэспублік з СССР.

Таксама мы маем інфармацыю пра вайсковыя самалёты F-16, які пастаўляюцца Украіне і прымушаюць маладых лукашыстаў у інтэрв’ю прапагандысту Азаронку клясціся, што без бою яны не здадуцца ў будучыні. То бок разумеюць, што ваенныя поспехі ўкраінцаў і цёплыя месцы лукашыстаў узаемазвязаныя.

Канешне, працягваюцца рэпрэсіі. Асабліва цяжка чытаць пра захопленых у палон людзей, якія вярталіся з-за мяжы.

І, вядома, публічная і маштабная ганьба Лукашэнкі, які кляўся чым толькі можна, што дае гарантыі бяспекі Яўгенію Прыгожыну, а таго разам з шэрагам паплечнікаў падарвалі 23 жніўня ў небе над Тульскай вобласцю Расеі.

На перспектывах Лукашэнкі і сканцэнтруемся.

Паказальны факт – ужо 23 жніўня ў дзень ліквідацыі Прыгожына пад Асіповічамі пачалі дэмантаваць лагер «вагнераўцаў».

У войску не бывае спантаннасцяў, прынамсі, у мірнай сітуацыі.

Можна было б сказаць, што грубая работа, раз усім усё відавочна. А з іншага боку можна ўжыць слова «дэманстратыўна». Расправа Пуціна над Прыгожыным была паказальнай.

У сеціве мематочылі – то бок штампавалі жарт за жартам на тэму Прыгожына, і ягонага пакручастага лёсу з такой вось банальнай смерцю ад рук спецслужбаў.

Тут не варта забывацца, што «вагнераўцы» яшчэ большыя ўкраінаненавіснікі за самаго Пуціна.

Што з усяго гэтага «вагнер»-шоу для Беларусі?

Усе ўбачылі, асабліва ў Расеі і прарасейская частка ўкраінцаў, што словы Лукашэнкі не вартыя шалупіння ад семак.

Больш за тое, узурпатар улады пачаў апраўдывацца, маўляў я не даваў гарантыяў бяспекі. Хоць усе памятаюць, што пасля недаперавароту Прыгожына з ягоным недаходам да Масквы Лукашэнка хваліўся сваім дыпламатычным «геніем», і казаў, што дамовіўся пра бяспеку для Прыгожына.

Яшчэ з пазітыўных навінаў тое, што «вагнераўцы» з Беларусі будуць пераводзіцца ў падкантрольныя расейскаму Міністэрству абароны часткі. Колькі з тых «вагнараў» паўтораць лёс свайго камандзіра Прыгожына, калісьці падлічаць гісторыкі.

Нам важна, што ў Лукашэнкі чарговы раз падаслаблі пазіцыі. Ён пабачыў адзін з самых простых фіналаў свайго жыцця. Без «навічка» ці нейкіх іншых выкшталтаў.

Рэжыму Пуціна няма з чаго займацца складанымі схемамі. Пуцін пайшоў ва-банк.

А вось Лукашэнка без Пуціна – нуль без палачкі, і ва-банк ён можа толькі з нейкай ілюзіяй самастойнасці.

Вайна не будзе вісець, як гэта здарылася між 2015 і 2022 гадамі, калі нават некаторыя ўкраінцы пачалі забывацца, што на іх тэрыторыях гаспадараць акупанты.

Жнівень – час падрыхтоўкі. Час адпачынкаў. Час збірання з новымі сіламі.

У Пуціна відавочна ёсць не адзін план па Беларусі. А хада падзеяў апошніх палутара гадоў дэманструе, што Лукашэнка наўрад ці ведае ўсе планы крамлёўскага гэбэшніка.

_______________________________________

На мінулым тыдні ў сябе на хутары ў Полацкім раёне быў затрыманы Алег Рудакоў і ягоная жонка Вольга.

Адметнасць гісторыі спадара Рудакова ў тым, што большую частку свайго дарослага жыцця ён правёў у расейскім Сібіру ў горадзе Іркуцку. Там ён заснаваў Таварыства беларускай культуры імя Яна Чэрскага, там у Сібіру шукаў вёскі беларускіх перасяленцаў розных гадоў, фіксаваў рэшткі нацыянальнай адметнасці сібірскіх беларусаў.

Але Алег Рудакоў генеральным кірункам заўжды бачыў вяртанне на радзіму, дзе ён бываў кожны год, і вазіў з сабою іркуцкую моладзь на зямлю продкаў.

І вось Алег Рудакоў на Радзіме – за кратамі.

_______________________

Памятаем пра суайчыннікаў у нядолі на Радзіме і за мяжой! Падтрымліваем сваіх на колькі можам!

Жыве нашае адзінства!

Севярын Квяткоўскі, Беларускае Радыё Рацыя