Можа, так і трэба?



Восень – работ восем! Пара збіраць ураджай і падцягваць шматлікія “хвасты”. Мы, беларусы, любім расцягнуць задавальненне: дзе восень – там і зіма! То буракі, то лён, то кукуруза… А тынкоўка ў снег і мароз – увогуле святая справа! Задача пастаўлена – задача павінна быць выканана. Усё. Якім коштам? За кошт чаго (каго)? Пытанні другасныя.

На ўсю Беларусь прагрымела гісторыя пра тое, як Гомельшчына ратавала ўраджай ільну рукамі студэнтаў-“батанікаў”. Пасля таго, як “ініцыятары” выезду ў поле атрымалі па шапцы зверху, канцэпцыя талакі раптоўна змянілася і з “абязалаўкі” стала душэўным парывам працоўных масаў. Інтэрнэт-партал Tut.by выправіў сваіх карэспандэнтаў на такі аўральны збор кукурузы ў Буда-Кашалёўскім раёне Гомельшчыны.

Там кукуруза літаральна прападала і рабочыя збіралі яе рукамі: тэхніка па забалочанай глебе не прайшла б, а людзі… Што з імі зробіцца? Снежань месяц? Нічога страшнага – не люты (і не люты мароз)! 2 га пачаткаў павінны сабраць. Самае цікавае, што ніхто асабліва не абураецца – ці то лён ратаваць трэба, ці то бульбу, ці то кукурузу… Ідуць, працуюць, моладзь яшчэ сэлфі паспявае рабіць! І тут пачынаеш думаць, што гэта – парушэнне правоў працоўных? Фаталізм? Сквапнасць? Кукурузы шкада, а здароўя і часу людзей – зусім не. Ім самім не шкада. Вось так і жывём…

Штогод 10 снежня ва ўсім свеце адзначаецца Дзень правоў чалавека. У працы на свежым паветры няма нічога дрэннага, калі такая праца мае здаровы сэнс. Можна доўга разважаць на тэму правоў і абавязкаў. Пажадана пазбегнуць крайнасцей! Пенсіянерка са Столінскага раёна ратавала ўраджай капусты з карысцю для сябе. Разам з таварышкамі жанчына хвалявалася, што ўраджай прападае… У прыватніка. Сабраць дапамаглі аж тры тоны (і прадаць). Уладальнік чамусьці быў супраць.

Дбаючы пра свае правы, шаноўныя, не забывайцеся пра правы іншых грамадзянаў, пра крымінальную адказнасць і… “стакгольмскі сіндром”.

Беларускае Радыё РАЦЫЯ