Яшчэ раз пра беларускую аўчарку
Беларусь паўстае, таямнічым, фантастычным і дзікі краем у замежных серыялах.
Беларускія сабакі-забойцы сталі асноўнымі героямі 2 часткі серыяла (Францыя-Германія-Бельгія), які па-руску называецца „Багровыя реки” Les rivières pourpres – Францыя, Бельгія, Германія). Там па сюжэце нацысцкія „чорныя паляўнічыя” знаходзяць падчас вайны ў Беларускі старажытную асабліва агрэсіўную пароду сабак-забойцаў.
Нацысты культывуюць пароду ды і палюць з тымі сабакамі ў беларускіх лясах на габрэяў, якім удалося ўцячы з гета і на партызан.
Пасля таемна вывозяць пароду беларускіх сабак ў Германію.
Парода чамусьці называецца „роткін” – беларускі сабака забойца.
Ці маглі быць такія сабакі ў рэальным жыцці?
Міф гэта? Прыдумка сцэнарыста?
Заснавальнік эталогіі (навука пра паводзіны жывёлаў у тым ліку і людзей) аўстрыец Конрад Лорэнц падчас Другой сусветнай вайны трапіў у палон пад Віцебска.
У палоне Конрад Лорэнц меў магчымасць назіраць за беларускімі жывёламі і не толькі за жывёламі. .
У сваіх успамінах Конрад Лорэнц адзначыў, што ў беларускіх вёсках вельмі добрыя (у сэнсе – не агрэсіўныя) сабакі і дзеці.
Нагадаем, што Конрад Лорэнц – аўтар кнігі „Агрэсія”.
А ў першай кнізе сваёй “Матылі” я пісала пра беларускую аўчарку як пра вельмі мірнага “сабаку за возам”.