Колькасць стратных арганізацый у студзені-красавіку вырасла на чвэрць
Паводле звестак Нацыянальнага статыстычнага камітэта, колькасць стратных арганізацый у студзені—красавіку 2020 года ў параўнанні з такім жа перыядам 2019-га павялічылася з 1.204 да 1.510 (на 25,4%), іх удзельная вага — з 17,5 да 24,2%.
Чыстая страта арганізацый на 1 мая 2020 года склала 458,7 млн рублёў супраць чыстага прыбытку ў 4 млрд 512 млн у студзені—красавіку 2019 года.
Прыбытак да падаткаабкладання склаў 291,1 млн (у студзені—красавіку 2019 года прыбытак склаў 5 млрд 493,6 млн рублёў).
Прыбытак ад рэалізацыі вырас на 7,7% да 5 млрд 934 млн рублёў. Рэнтабельнасць продажу і рэалізаванай прадукцыі склала 7,6 і 9,4% адпаведна (у студзені—красавіку 2019 года — 7,1 і 8,8%).
Выручка ад рэалізацыі прадукцыі, тавараў, работ, паслуг арганізацый краіны ў бягучых цэнах склала 78 млрд 459,7 млн рублёў, або на 1,8% больш, чым у студзені—красавіку 2019 года.
Пры гэтым сабекошт рэалізаванай прадукцыі, тавараў, работ, паслуг вырас на 0,8% да 62 млрд 824,6 млн рублёў.
Як адзначаў раней у каментары БелаПАН намеснік старшыні Беларускай навукова-прамысловай асацыяцыі кандыдат эканамічных навук Георгій Грыц, значнае пагаршэнне фінансавых вынікаў дзейнасці арганізацый прамысловасці звязанае з некалькімі фактарамі.
Па-першае, не вырашанае пытанне стварэння роўных умоў гаспадарання для беларускіх і расійскіх прамысловых прадпрыемстваў. „Калі казаць пра Мінпрам, то асноўны спажывец машынабудаўнічай прадукцыі — гэта Расійская Федэрацыя, і важна быць на яе рынку канкурэнтаздольным”, — растлумачыў эксперт.
Па-другое, сусветная эканоміка перажывае спад попыту на сыравінныя тавары. „Два для Мінпрама і краіны бюджэтаўтваральныя прадпрыемствы — БелАЗ і БМЗ — сутыкнуліся са значным зніжэннем паставак з-за кан’юнктурных шокаў”, — адзначыў Грыц.
Па-трэцяе, гэта каранавірус, які стаў не толькі медыцынскай, але і эканамічнай праблемай. „Ён паразіў і ўсё знешнеэканамічныя сувязі з-за каранціну, які паўсюдна ўвяла большасць краін, дзелавыя кантакты перапыніліся, спынілі выконвацца глабальныя і рэгіянальныя пагадненні”, — звярнуў увагу эканаміст.
Па-чацвёртае, падтрымка беларускіх прадпрыемстваў у параўнанні з канкурэнтамі зменшылася з-за абмежаванасці грашовых рэсурсаў. „Акрамя таго, хоць знізілася стаўка рэфінансавання, крэдытныя рэсурсы ў нас у параўнанні з іншымі краінамі яшчэ дарагія, і яны кладуцца сур’ёзным грузам на фінансавае становішча прадпрыемстваў”, — заўважыў Грыц.
„Спадзяемся, што з аднаўленнем сусветнай эканомікі ўмовы паправяцца, але я не буду залішнім аптымістам. Ніхто пакуль не разумее, калі пандэмія скончыцца і як будзе аднаўляцца эканоміка. Большасць экспертаў лічыць, што цяпер эканоміка будзе не глабальнай, а яе цэнтры пачнуць ссоўвацца ў рэгіёны, будуць стварацца новыя высокатэхналагічныя вытворчасці. Нацыянальныя ўрады даюць на гэта вялікія грошы, і гэта пагроза для нас з пункту гледжання неадпаведнасці нашых вытворчасцяў новаму ўзроўню. Тут вельмі важна ўвайсці ў новы фармат канкурэнтаздольным тэхналагічна і аднавіць партнёрскія сувязі”, — сказаў на заканчэнне Грыц.
