Агляд прэсы: новая чыгунка ў Беластоку і правы карэнных народаў Амерыкі
Новая чыгунка ў Беластоку і правы карэнных народаў Амерыкі. Пра што пішуць сёння журналісты замежжа?
Падрабязнасці свежых артыкулаў замежнай прэсы даведаемся ў аглядзе Кастуся Багушэвіча:
– PKP PLK, аператар інфраструктуры чыгунак Польшчы, абвясціў аб пачатку рэканструкцыі ўчастка даўжынёй 71 км Чыжаў — Беласток, які ў складзе калідора ад Варшавы да літоўскай мяжы будзе прымыкаць да высакахуткаснай магістралі Rail Baltica. Працы ўключаюць будаўніцтва новых шляхоў, станцый і прыпыначных пунктаў, а таксама абсталяванне сістэмамі кіравання рухам. Падрабязнасці праекту раскрывае спецыялізаваны сайт пра чыгунку zdmira.com. У якасці падрадчыка выступае польска-кітайскі кансорцыум ў складзе польскай кампаніі Przedsiębiorstwo Usług Technicznych Intercor і кітайскіх карпарацый Stecol і Sinohydro. Агульны кошт праекта складае 800 млн еўра, з іх 668 мільёнаў еўра будзе прафінансавана з фонду Connecting Europe Facility. Работы пачаліся ад мяжы Мазавецкага ваяводства з Падляшскім ў напрамку горада Чыжаў. У кастрычніку 2020 года яны будуць працягнутыя на ўчастку ад Чыжава да горада Лапы. Рэалізацыя праекта дасць магчымасць павялічыць хуткасць руху пасажырскіх цягнікоў да 200 км/г, а час у дарозе ад Беластока да Варшавы скароціцца да 90 хвілін у параўнанні з 2,5 гадзінамі на дадзены момант. Для падвышэння ўзроўню бяспекі руху будуць абноўлены сістэмы агароджы пераездаў, у тым ліку на станцыях Лохуў і Топар. PKP PLK таксама вядзе падрыхтоўку да работ на ўчастку Беласток — Элк, якія будуць ажыццяўляцца ў 2022 — 2024 гг. У жніўні аб’яўлены тэндэр на падрыхтоўку праектнай дакументацыі для ўчастка Элк — Сувалкі і далей да станцыі Тракішкі на польскай мяжы, дзе будаўніцтва будзе весціся ў 2023 — 2027 гг. Праект Rail Baltica на тэрыторыі Польшчы ахоплівае калідор ад Варшавы да Беластока, далей да горада Элк і мяжы з Літвой, піша сайт zdmira.com.
Многія прадстаўнікі племені Оглала Лакота ў Пайн-Рыдж, рэзервацыі, што месціцца ў Паўднёвай Дакоце, жывуць у крайняй галечы. Сістэма супраць іх — нават калі гаворка ідзе пра асноўныя правы, такія як галасаванне на прэзідэнцкіх выбарах. Над тэмай працавала „Нямецкая хваля”. Узровень беспрацоўя сярод амаль 20 000 чалавек гэтага народа складае ад 85 да 97 адсоткаў, у залежнасці ад статыстыкі. Акруга Оглала-Лакота, якая ахоплівае большую частку рэзервацый, з’яўляецца самай беднай у ЗША, зыходзячы з даходу на душу насельніцтва — каля 90 адсоткаў жыхароў тут па-за рысай беднасці. А яўка выбаршчыкаў заўсёды была нізкай. Па дадзеных Нацыянальнага кангрэса амерыканскіх індзейцаў, узровень выбаршчыкаў сярод карэнных амерыканцаў тут нават ніжэйшы, чым у іншых расавых групах у краіне, і, здаецца, сітуацыя не паляпшаецца, адзначаюць актывісты. „Я бачыў, як рэгістрацыйныя нумары выбаршчыкаў сярод індзейскіх жыхароў Паўднёвай Дакоты зніжаюцца з 2004 года”, – кажа Кэлен, актывістка племені „Стэнд Рок Сіу”. „Знізілася на 60-70 адсоткаў”. „Мы хочам зрабіць галасаванне новай традыцыяй для нашых супляменнікаў, таму што лепшы спосаб абараніць наш суверэнітэт — гэта галасаванне. Быць суверэнным азначае, што мы можам кіраваць сваімі справамі, але для гэтага нам трэба прагаласаваць за людзей, якія нас прызнаюць і хочуць працаваць з намі”. Актывісты падкрэсліваюць, што гэта не адміністрацыя Трампа. „Мы так шмат працавалі над наладжваннем адносін паміж тутэйшымі і не тутэйшымі, і Трамп усё гэта разбурыў”, – кажа актывістка ў сваім кабінеце перад невялікім калажам з агітацыйных плакатаў Байдэна. „Яго выбары падзялілі краіну да такой ступені, што вы нават не можаце быць суседзямі”. Адзін са спосабаў, як спрабуюць наладзіць сувязі і выхоўваць павагу да племянных супольнасцяў пры прэзідэнце, які робіць гэта цяжкім, — гэта выступленні. Актывістка Харт рэгулярна танцуе ля мемарыяла Крэйзі Хорс, папулярнага турыстычнага напрамку ў Паўднёвай Дакоце. У гарачую сонечную сераду яна выходзіць на невялікую адкрытую сцэну з валасамі ў дзве касы і сукенкай, упрыгожанай шэрагамі металічных абярэгаў. „Мне падабаецца выступаць і вучыць людзей маёй культуры”, — кажа Харт. „Мой абавязак паведаміць людзям, што карэнныя амерыканцы ўсё яшчэ тут, што мы змагаемся за свае правы”. Выключэнне з працэсу прыняцця рашэнняў — праблема не толькі для жыхароў, якія змагаюцца за рэгістрацыю выбаршчыкаў. З гэтым зноў і зноў сутыкаюцца індзейскія жыхары ЗША. „Карэнныя амерыканцы не ўваходзяць у гарадскую раду, яны не ўваходзяць у школьныя саветы”, — кажа актывістка, імя якой перакладаецца з мясцовай мовы як „тая, што вярнулася ад скаўта”. „У нас такія ж пасведчанні, як у тутэйшых каледжах, але яны ўсё роўна не пускаюць нас. Гэта людзі, якія не хочуць нас бачыць тут”. І гэта нягледзячы на тое, што Лакоты былі ў Дакоце першымі жыхарамі, карэннымі, — піша „Нямецкая хваля”.
Беларускае Радыё Рацыя
Фота: m.inforail.pl
