Агляд прэсы: свабода Леўчанкі і каранцін у Еўропе
Еўрапейскія краіны паступова зачыняюцца, у лістападзе зноў будуць цішыня і штрафы. Алена Леўчанка дала інтэрв’ю міжнароднаму агенцтву. Падрабязнасці свежых матэрыялаў замежнай прэсы даведаемся ў аглядзе Кастуся Багушэвіча.
ПС: Францыя рыхтуецца пачаць новы месячны каранцін, паколькі Нямеччына ўжо ўвяла рэзкія новыя абмежаванні. Еўрапейскія лідэры сустрэнуцца ў чацвер, каб абмеркаваць усплёск заражэння каранавірусам на кантыненце, піша AFP. Пандэмія павялічваецца ва ўсім свеце, сотні тысяч новых штодзённых інфекцый, сусветная колькасць выпадкаў перавысіла ўжо 44 мільёны і прывяла да 1,2 мільёна смерцяў. У чацвер Індыя, другая ў свеце найбольш пацярпелая краіна, пераадолела рысу ў 8 мільёнаў выпадкаў. Драматычнае рашэнне прэзідэнта Францыі Эмануэля Макрона прынята пасля трывожных усплёскаў інфекцыі ў Еўропе, якія прымусілі ўрады разгледзець пытанне аб аднаўленні каранцінных захадаў.
„Усе мы ў Еўропе здзіўлены распаўсюджваннем віруса”, — сказаў Макрон у чарговым тэлезвароце да краіны, падчас якога падкрэсліў, што другое блакаванне будзе менш сур’ёзным за першае. Бары і рэстараны павінны быць зачыненыя па меншай меры да пачатку снежня, паездкі паміж рэгіёнамі будуць абмежаваныя, грамадзянам спатрэбіцца бланк дазволу на вахад з дому, — сказаў ён. Але цэрквы, школы, фабрыкі і будаўнічыя пляцоўкі застануцца адкрытымі. У Нямеччыне канцлер Ангела Меркель загадала правесці новы этап з панядзелка, 2 лістапада, і да канца месяца, хаця немцы не абавязаныя знаходзіцца ў доме. Бары, кавярні і рэстараны павінны зачыніцца, а таксама гэта зробяць тэатры, оперы і кінатэатры. Пражыванне ў гатэлях павінна быць абмежавана, а прафесійны спорт, у тым ліку футбольны чэмпіянат Бундэслігі, павінен праводзіцца пры зачыненых арэнах. На мінулым тыдні Ірландыя ўжо сышла на каранцін, і рашэнні Францыі і Нямеччыны, верагодна, прывядуць да ціску на іншыя дзяржавы, у тым ліку на Вялікабрытанію. Адна з самых сур’ёзных праблем для ўрадаў — стома насельніцтва і гнеў з-за эканамічных, сацыяльных і псіхалагічных выдаткаў на каранцін. „Гэта катастрофа, таму што я не магу заставацца дома, таму што гэта цяжка і я хачу працаваць”, — сказала парыжскі касметолаг Ірына. Рост пошлінаў і эканамічныя праблемы паўплывалі на грамадства па-рознаму па ўсім свеце, пачынаючы ад дыстанцыйнага навучання і заканчваючы працай у офісе — і нават планаваннем смерці! У Мексіцы, якая займае чацвёртае месца па колькасці загінуўшых ад каранавірусу, пандэмія прымусіла людзей складаць запаветы, якія шмат хто ў лацінаамерыканскай краіне адкладае. „Мы, мексіканцы, часта кажам „маньяна”, то бок пакідаем рэчы да заўтра, і не любім размаўляць пра запаветы. Гэта дрэнная прыкмета”, — сказала Лора Віла, 49-гадовая супрацоўніца фінансавага сектару і маці дваіх дзяцей.
„Пандэмія прымусіла мяне задумацца, што настаў час скласці запавет”, — сказала мексіканка агенцтву AFP.
Легендарная беларуская баскетбалістка Алена Леўчанка паразмаўляла з агенцтвам Reuters, распавяла пра барацьбу за волю Беларусі ад дыктатара і пра сваё знаходжанне ў камеры. „Я хачу, каб мы былі свабоднымі ў новай Беларусі, дзе мы маглі б свабодна выказваць свае меркаванні і не баяцца быць звольненымі, зняволенымі, аштрафаванымі, збітымі альбо запалоханымі за гэта”. Пратэст падкрэслівае, як незадаволенасць прасочваецца нават у сацыяльных групах, традыцыйна лаяльных дзяржаве. У былых савецкіх краінах рэдкія спартоўцы публічна крытыкуюць урад, які часта забяспечвае вялікую частку іх фінансавання. „Я думаю, што мы разбураем стэрэатыпы, таму што вельмі доўга ўсе думалі, што спартоўцы — гэта толькі спартоўцы…, што мы толькі трэніруемся”, — кажа Леўчанка, якую 30 верасня затрымалі ў аэрапорце Менска, калі яна збіралася ляцець у Грэцыю на лячэнне. „Як мы можам маўчаць, калі нам час быць прыхільнікамі свайго народа?” Леўчанка кажа, што да гэтага года нават ніколі не галасавала. Далучыцца да пратэстаў прымусіла спалучэнне фактараў — грэблівае стаўленне Лукашэнкі да каранавірусу, зняволенне альбо вымушаная эміграцыя іншых кандыдатаў у прэзідэнты і гвалт міліцыі ў дачыненні да дэманстрантаў. „Я магла проста заплюшчыць на гэта вочы, з’ехаць і жыць камфортна”, — сказала яна. „Але я не магу. Народ Беларусі прачнуўся гэтым летам. Мы хацелі зменаў, мы хацелі паспрабаваць нешта новае. Мы жывем пры адным прэзідэнце 26 гадоў”. Леўчанка з ростам у 196 см, была кінутая ў менскую турэмную камеру яшчэ да чатырох чалавек, дзе яна спрабавала падтрымліваць форму пры дапамозе дыхальных практыкаванняў і прысяданняў. Існуючы там без матраца, вады ў прыбіральні і доступу да душавых кабін, яна кажа, што ў яе з’явіліся вошы і развіўся дэрматыт па ўсім целе. Яе старыя атлетычныя траўмы ўспыхнулі з новай сілай. Разважаючы пра выпрабаванні, Леўчанка лічыць, што ўлады вырашылі зрабіць прыклад вядомага прафесійнага спартоўцы. „Мне іх шкада”, — сказала яна агенцтву Reuters. „Мы (дэманстранты) знаходзімся ў турме за кратамі, але, паверце мне, мы значна больш свабодныя за іх”.
Агляд сусветнай прэсы падрыхтаваў Кастусь Багушэвіч.
Беларускае Радыё Рацыя
