Гарадзенцы ўзгадваюць Плошчу-2006 (абноўлена)



Мінула 10 гадоў з акцыі пратэсту на Кастрычніцкай плошчы Менску ў знак нязгоды з фальшаваннем прэзідэнцкіх выбараў 19 сакавіка 2006 года. Гэта была самая масавая і працяглая акцыя пратэсту ў гісторыі Беларусі. Яна адбывалася з 19 па 24 сакавіка 2006 года.

CE7DDAA6-C110-4257-9E5B-C5E250E15ADE_w640_r1_s

Пра тое,  што адбывалася 10 год таму ў Менску і Гародні, распавядаюць грамадскія актывісты.

Кажа старшыня гарадзенскай абласной арганізацыі Партыі БНФ Вадзім Саранчукоў:

Ад 2006 года даволі пазітыўныя ўспаміны. Мы між сабой нават часам жартуем. Напрыклад, я ведаю дакладна ўчастак, дзе за Аляксандра Мілінкевіча прагаласавала 100% выбарцаў. Гэты ўчастак быў у Кастрычніцкім РАУСе, дзе напярэдадні вызвалілі з камер усіх адміністрацыйна затрыманых. Увесь пастарунак быў запоўнены сябрамі каманды. Таму можна гарантаваць 100-адсоткавы вынік, калі прыйшлі да нас са скрынкай.

2006 год не стаў для нас пераломным, але дадаў вялікую дозу пазітыву, зараду на далейшую дзейнасць.

Чым яму запомніўся 2006-ты год, кажа  грамадскі актывіст і журналіст Дзяніс Івашын:

– Татальнай зачысткай грамадскіх актывістаў падчас так званых прэзідэнцкіх выбараў. У нас у Гародні гэта закранула ўсе грамадскія аб’яднанні і палітычныя партыі. Увесь актыў сядзеў на нарах.

Адміністратар гарадзенскага форума Аляксей Радс:

– 2006 год запомніўся перш за ўсё затрыманнямі. Хоць у нас і не было масавых мерапрыемстваў.

Краязнаўца Ян Лялевіч:

– Плошчу-2006 мы ўспрымаем не толькі як лагер на Кастрычніцкай плошчы, а цэлы комплекс мерапрыемстваў пасля выбараў 2006 года. У маіх успамінах праяўляецца вялікая скруха, бо мы вельмі чакалі перамен і недзе ў глыбіні сэрца верылі, што выбары стануць пераломнымі. 

Падзеі 2006 году сталі кавалкам беларускай гісторыі, пра тое што адбывалася на Плошчы напісаныя кнігі і знятыя дакументальныя фільмы. Людзі, удзельнікі тых падзей былі вымушаны звольніца, некаторыя з’халі за мяжу, ці змянілі сферу сваёй дзейнасці.

Беларускае Радыё Рацыя, Гародня

Фота RFE/RL