Генпракурор Украіны: У расследаванні забойства Шарамета з`явілася нітачка



У расследаванні справы аб забойстве журналіста Паўла Шарамета з`явілася „адна нітачка”, але падазраваных няма, заявіў генеральны пракурор Украіны Юрый Луцэнка.

Чыноўнік адзначыў, што насуперак просьбе галоўнага рэдактара выдання „Украінская праўда” і грамадзянскай жонкі Шарамета Алены Прытулы на гэты момант няма законных падстаў для перакваліфікацыі справы з артыкула „Наўмыснае забойства” на артыкул „Тэрарызм”. „Пацярпелы і яго адвакат, безумоўна, з`яўляюцца вельмі важнымі элементамі ў гэтай справе. Але яны не могуць дыктаваць следчаму і пракурору, па якім артыкуле і як весці гэту справу”, — падкрэсліў ён у апублікаваным 21 жніўня інтэрв`ю „Украінскай праўдзе„.

Я магу дзейнічаць толькі ў рамках, адведзеных мне законам, — сказаў Луцэнка. — Яшчэ адна рэч: скажыце мне, а што ад гэтага зменіцца? Што зменіцца ад таго, калі злачынства будзе расследавацца па 258-м, а не па 115-м [артыкуле Крымінальнага кодэкса]? Вось што? Цяпер у мяне для вас галоўны адказ, але вельмі кароткі, і не патрабуйце ад мяне большага. За апошні месяц мы маем адну нітачку, якая, магчыма, прывядзе нас да адказу ў гэтым пытанні. Я трымаю гэта на сваім кантролі. Ідуць вельмі актыўныя следчыя дзеянні. Кропка. Больш нічога не скажу„.

У гэтай справе няма падазраваных. Але я не магу ў інтарэсах следства казаць больш. У нас цяпер ёсць інфармацыя, яна, верагодна, выведзе нас як мінімум на выканаўцаў, а затым і на заказчыкаў. Але, магчыма. Падкрэсліваю гэта слова. У мяне ёсць асабісты матыў для эфектыўнага кантролю гэтай справы„, — заявіў генпракурор Украіны.

Як паведамлялася, 2 жніўня Алена Прытула падала ў Пячэрскі суд Кіева скаргу на бяздзейнасць Юрыя Луцэнкі ў расследаванні гібелі Паўла Шарамета. Яна нагадала, што 27 лютага гэтага года звярнулася да генпракурора з заявай, у якой прасіла расследаваць гэту справу як тэракт, і запатрабавала прызнаць яе пацярпелай па крымінальнай справе, распачатай па факце тэрарызму. На гэту заяву, паводле яе слоў, Луцэнка не адрэагаваў.

Прытула папрасіла суд абавязаць генпракурора неадкладна пачаць расследаванне „па факце ўчынення тэракта 20 ліпеня 2016 года, што прывяло да гібелі Паўла Шарамета”.

44-гадовы журналіст ураджэнец Беларусі Павел Шарамет загінуў 20 ліпеня 2016 года, падарваўшыся ў аўтамабілі ў цэнтры Кіева, дзе ён жыў і працаваў апошнія пяць гадоў. 20 ліпеня 2016 года ў машыне, на якой ехаў Шарамет, спрацавала выбуховае прыстасаванне. Выбух адбыўся ў 7.45 на скрыжаванні вуліц Багдана Хмяльніцкага і Івана Франко ў Кіеве. Магутнасць узрыўчаткі, паводле ацэнкі праваахоўнікаў, склала 400—600 грамаў у трацілавым эквіваленце. Пасля высветлілася, што гэта была мадыфікаваная мадэль супрацьпяхотнай міны Мон-50.

Нацыянальная паліцыя Украіны распачала крымінальную справу па артыкуле „Наўмыснае забойства”. Да расследавання падключыліся супрацоўнікі ФБР, аб дапамозе якіх папрасілі ўкраінскія ўлады. У якасці асноўнай версіі забойства разглядалася помста за прафесійную дзейнасць. Следства таксама не выключала, што Шарамета маглі забіць у мэтах дэстабілізацыі сітуацыі ва Украіне, па асабістых матывах або па памылцы (цэллю магла быць грамадзянская жонка загінулага — уладальніца „Украінскай праўды” Алена Прытула, менавіта на яе аўтамабілі перамяшчаўся Шарамет у момант трагедыі).

Нацыянальны саюз журналістаў Украіны 19 ліпеня запатрабаваў ад улады і праваахоўнікаў публічнай справаздачы аб выніках расследавання забойства Шарамета. Журналісты нагадалі, што ў 2017 годзе прэзідэнт Парашэнка патрабаваў публічнай справаздачы аб выніках расследавання, але яна так і не адбылася.

20 ліпеня ў Кіеве на брыфінгу ў сувязі з двухгадовай гадавінай забойства журналіста старшыня Нацыянальнай паліцыі Украіны Вячаслаў Аброськін заявіў, што следства выявіла асобу, якая можа быць датычная да забойства Шарамета, „але яна пакуль не ідэнтыфікаваная”.  БелаПАН