Працягваюцца суды над сумленнымі людзьмі



Праваахоўныя структуры старанна зачышчаюць прастору, скіраваную супраць сілавікоў і іх гвалтоўных метадаў у адносінах да народа, за чый кошт яны жывуць.

З ініцыятывы Берасцейскай абласной пракуратуры быў выкліканы ў Бярозаўскую пракуратуру раніцай 7 кастрычніка цяпер ужо былы намеснік дырэктара прадпрыемства “Бярозабудматэрыялы” Дзмітрый Юркевіч. А вечарам 7 кастрычніка яго забралі без папярэджання бярозаўскія міліцыянты на суткі перад судом у ізалятар часовага ўтрымання.

Юркевіча абвінавачваюць у арганізацыі акцыі 14 жніўня. Тады работнікі завода выйшлі разам з кіраўніком у абедзенны перапынак з асуджэннем гвалту і насілля, дапушчаных сілавымі структурамі 9-12 жніўня. Прычынай стаў публічны зварот, напісаны Юркевічам і апублікаваны ў інтэрнэце.

Кажа Дзмітрый Юркевіч:

– Я ведаў, што яны прыйдуць, я іх чакаў.

РР: Але ж не нанач, як 1937 годзе?

– Гэта ўжо маральная частка ўсяго працэсу.

– Акрамя істэрычнага смеху нічога не выклікае, нічога! Плакаць трэба, але не плачыцца, а хочацца толькі рваць на кавалкі.

– Здзіўляемся і дзівімся проста нашаму беззаконню. Чалавека арыштавалі зусім без законных на гэта падстаў.

– Злачынцаў павінны арыштоўваць, а не людзей, якія абсалютна сумленныя і прыстойныя.

– Мы не разумеем, за што судзяць.

Суддзя Алена Нямкова прыняла рашэнне адкласці суд на 13 кастрычніка для выкліку сведкаў, хаця Юркевіч гэтага не патрабаваў.

Цалкам  матэрыял слухайце ў далучаным файле:

Уважаемые, работники ОАО «Березастройматериалы»!

Меня зовут Юркевич Дмитрий Валентинович, я – заместитель директора по экономике. 

Все Вы прекрасно знаете, я – не революционер. Но вот уже несколько дней моя совесть не позволяет мне спать спокойно. 

Это заявление я в здравом уме и твердой памяти сформулировал прошлой ночью.

Итак,

Я, Юркевич Дмитрий Валентинович, как того требует моя совесть и моральные принципы, которые заложили в меня мои родители, преклоняю колено перед Вами белорусские женщины, девушки, мамы, перед всеми, кто не побоялся в сложнейшее в новой истории время, открыто сказать слова о прекращении насилия. Теми, кто до последнего продолжает отстаивать принципы законности и морали на прошедших выборах и не только.

Я хочу попросить у вас прощения за то, что мы мужчины не смогли защитить Вас от творящегося беспредела и открыто презираю тех, кто этот беспредел устраивает.

Я искренне восхищаюсь нашими березовскими женщинами и девушками, которые находят в себе силы, не смотря на отсутствие соответствующей равноценной мужской поддержки, и выходят на акции мирного протеста.

Я хочу сказать всем Вам огромное спасибо, Вы разбудили что-то внутри меня и я не могу уже больше молчать.

В связи с этим в знак моего глубокого уважения и благодарности к Вам, а также поддержку проводимых по всей стране мирных акций протеста я выхожу на улицу Комсомольская перед центральным входом в административное здание предприятия в период времени с 13 до 14 часов.

Беларускае Радыё Рацыя