У Гародні згадалі рэпрэсаваных паэтаў мінулага стагоддзя
У рамках моўных курсаў „Мова Нанова Гародня” ўдзельнікі падрыхтавалі і дэкламавалі іх творы па выбары, а таксама напісалі дыктоўку з тэксту Міхася Зарэцкага.
Кажа вядоўца курсаў Вераніка Комар:
– Узгадалі тых паэтаў, якія былі расстраляныя ў ноч з 29 па 30 кастрычніка 1937 года. Узгадалі наступным чынам: чыталі вершы загадзя падрыхтаваныя, успаміналі некаторыя звесткі пра іх, бо цяпер што мы можам зрабіць акрамя таго, што памятаць, чытаць іх. Мы больш нічога не можам зрабіць, таму на гэтым і спыніліся.
У кастрычніцкую ноч 1937 года было расстраляна „наступнікамі Фелікса Дзяржынскага” больш за сто беларускіх літаратараў. Амаль вынішчылі «пад корань» літаратурны і навуковы патэнцыял Беларусі. Далучыўся да вечарыны памяці гарадзенцаў у курсах „Мова Нанова” паэт і перакладчык Андрэй Хадановіч, які таксама прэзентаваў ім сваю новую кнігу вершаў „Школа Травы”.
Кажа паэт:
– Эмоцыі, якія рэальна мяне чапляюць, што мне баліць, што мяне радуе. Хоць прыхільнікі так бы мовіць фірмовага Хадановіча таксама тут знойдуць і зубаскальства, і іронію, і стаянне на вушах. Толькі зрабілася больш ідэйным, ці як, паболела нейкіх вартасцяў, якія я адкрыта артыкулюю.
Апрача кнігі Андрэй Хадановіч выканаў некалькі папулярных замежных песень ва ўласным перакладзе пад гітару. А кніга „Школа Травы” выйшла ў серыі „Бібліятэка часопіса „Дзеяслоў”. „Школа Травы” – гэта не кніга рэцэптаў, як заўважыў аўтар. Трава ў вобразах паэта мае несмяротную сілу, да якой цягнецца чалавек, дасягнуўшы „экватара” свайго жыцця.
Якуб Сушчынскі, Беларускае Радыё Рацыя
Глядзіце таксама
