Уладзімір Някляеў: Жыццё ідзе і трэба жыць!
Паэт і палітык Уладзімір Някляеў падсумоўвае палітычныя і паэтычныя вынікі года. А таксама прыгадвае ўласныя святкаванні Калядаў і чытае напісаны па шляху на нашае радыё верш адмыслова для слухачоў Радыё Рацыя.
Уладзімір Някляеў: Едучы да Вас на студыю напісаў нешта “Сабачае-Навагодняе”:
Пажадай мне што-небудзь, што можаш сястры або брату
Пажадаць на Каляды. Я нават не ведаю што.
Навагодняя ёлка міргае. І доўжыцца свята.
І з шампанскага корак ляціць над рэкламаю “Суперлато”.
Можа быць мне білецік набыць? Ёсць жа ў свеце шалёнае шчасце.
Ёсць жа ўдача на свеце. Прыхаваная, для аднаго.
Але хто там, пад ёлкай на плошчы задушліва плача?
Паглядзеў – там шчаня. І прынёс я дахаты яго.
Калі свята ва ўсіх, і ў сабакі павінна быць свята.
Ён сагрэўся, паеў, не здзівіўшыся шчасцю свайму.
Калі раптам удача праміне ў Новы год тваю хату,
Дык сабаку вазьмі і пашчаціць табе як яму.
З Калядамі!
Сёлета Уладзімір Някляеў стаў лаўрэатам літаратурнай прэміі імя Наталлі Арсенневай за кнігу “Толькі вершы”.
Цалкам матэрыял слухайце ў далучаным гукавым файле:
Гутарыў Віталь Сямашка, Беларускае Радыё Рацыя, Менск
Глядзіце таксама
