Валанцёры збіралі грошы для хворага дзіцяці. Іх затрымалі і далі па 15 сутак
У пачатку снежня каля ГЦ «Рыга» затрымалі двух маладых людзей — Сяргея Літвінчука і Радзівона Чэбана. Каля гандлёвага цэнтра яны займаліся дабрачыннасцю па заданні фонду «Баявое брацтва без межаў»: выконвалі песні для збору грошай Даніілу Дзянісаву. Дзіцяці няма і года, нядаўна яму паставілі дыягназ «спінальная мышачная атрафія (СМА) першага тыпу».
Тым не менш 4 снежня суд Савецкага раёна даў па 15 сутак кожнаму валанцёру за парушэнне парадку арганізацыі або правядзення масавых мерапрыемстваў. Tut.by даведаўся ў мамы хлопчыка Крысціны Дзянісавай і старшыні фонду Віктара Сівохіна, што здарылася.
«Сказалі, што такое дзіця наогул не існуе»
Сям’я Дзянісавых даведалася пра дыягназ сына 22 верасня ў РНПЦ «Маці і дзіця». На той момант хлопчыку было сем месяцаў, і для такой хваробы гэта ўжо досыць позна: да гэтага казалі толькі пра невялікі гіпертонус.
Ад СМА цяпер ёсць два лекі, ухваленых у шэрагу краін. Гэта Spinraza, уколы, якія трэба ўводзіць пажыццёва (кошт адной ампулы — 70-120 тысяч еўра), і Zolgensma, укол, які ўводзяць адзін раз у жыцці (кошт прэпарата — 2,135 мільёна долараў).
— У нашай дзяржаве дзетак з такім дыягназам адпраўляюць дадому проста паміраць, таму мы адразу пачалі весці збор сродкаў. У фонд «Баявое брацтва без межаў» мы напісалі ў кастрычніку, там адразу ж адгукнуліся. Па маёй заяве яны дапамагалі весці нам збор, — тлумачыць Крысціна. — Наконт інцыдэнту з затрыманнем я звязвалася з кіраўніком фонду Віктарам, ён забраў копію пастановы суда. Там было напісана, што хлопцы размахвалі БЧБ-сцягам. Яшчэ кіраўніку растлумачылі: затрымалі валанцёраў, бо яны «наладзілі несанкцыянаваны мітынг» і наогул «такога дзіцяці не існуе».
Як раз апошняе і абурыла больш за ўсё — як Віктара Сівохіна, так і сям’ю Дзянісавых. Тым больш што зусім нядаўна сюжэт пра Даніка выходзіў на дзяржаўным тэлеканале.
— Суд над хлопцамі прайшоў, а са мной нават ніхто не звязаўся, — кажа Крысціна.
Віктар дадае:
— Прычым Сяргей і Радзівон не проста спявалі ў намёце, у іх было пісьмовае заданне ад мяне, у якім было выразна прапісана месца збору ахвяраванняў. І ніякіх сцягоў няма, і ніхто ніколі не стаіць побач. Людзі праходзяць — ёсць жаданне, то падышлі, пакінулі капейку. Пасля заканчэння збору валанцёры ўскрываюць скарбонку: 50% аддаюць у збор, 50% бяруць сабе на ўтрыманне. Гэта прапісана ў палажэнні пра акцыю.
Віктар кажа, што суд праходзіў па скайпе, абвінавачанне будавалася на рапарце міліцыянта.
— Так нельга, нельга, — каментуе кіраўнік фонду. — На прыкладзе валанцёраў я зразумеў: а што ж тады адбываецца з людзьмі, у якіх на самай справе гэтыя сцягі [бел-чырвона-белыя] знаходзяцца? Вось што дрэнна. А хлопцы замежнікі. У мяне тэлефон чырвоны ад званкоў іх бацькоў з Украіны і Малдовы. Калі я чытаў пастанову суда, у мяне слёзы ўнутры цяклі. Як жа так, не разабраўшыся? Нават ні слова не напісалі, што гэта валанцёры.
Каб вызваліць Радзівона і Сяргея з-пад арышту, Віктар Сівохін яшчэ 4 снежня прыязджаў з Брэста ў Вярхоўны суд. Але не паспеў патрапіць да старшыні, атрымалася гэта толькі 7-га чысла, у панядзелак:
— Я зараз прыйшоў на прыём старшыні Вярхоўнага суда. Мяне спачатку хацелі адправіць абскардзіць прысуд праз Мінскі гарадскі суд, але я сказаў: «Цяпер бяру сцяг Савецкага Саюза, таму што я нарадзіўся ў гэтай краіне, і буду стаяць тут пакуль не вызваліце маіх валанцёраў». У пятніцу казалі, што патрэбны адвакат, што я ніхто. Сёння паказаў статут фонду, дакументы, што я за хлопцаў адказваю, мяне прынялі.
Што робіць «Баявое брацтва без межаў» і як яны дапамагаюць дзецям
Асноўная місія «Баявога брацтва без межаў» — падтрымка ветэранаў, інвалідаў і членаў сем’яў загінуўшых пры выкананні службовага абавязку. Перш за ўсё гэта тычыцца воінаў-інтэрнацыяналістаў вайны ў Афганістане (1979-1989). Кіраўнік фонду Віктар Сівохін таксама ветэран гэтай вайны, кавалер двух ордэнаў Чырвонай Зоркі. Аб фондзе пішуць на сайце Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь, удакладняючы: уласнай маёмасці ён не мае, усе кіраўнікі працуюць на грамадскіх пачатках.
З нядаўняга часу фонд таксама збірае грошы для дзяцей, хворых СМА. Памятаеце Мілану Пшанко — дзяўчынку, для якой сабралі 2,2 мільёна долараў для куплі Zolgensma? Фонд «Баявое брацтва без межаў» дапамагаў сабраць гэтую суму. «Валанцёры спявалі ў розных месцах Беларусі», — пацвердзіў бацька Міланы Сяргей Пшанко.
— Мы дапамагалі Мілане з пачатку ліпеня, і ўжо ў канцы кастрычніка мне патэлефанавала яе мама і сказала, што грошы ўжо на рахунку ў банку, — эмацыйна распавядае Віктар Сівохін. — Потым я і ўзяўся дапамагаць Даніку. Я сам жыву недалёка ад іх сям’і і падумаў: «Ну як я, палкоўнік баявы, не дапамагу дзіцёнку?». Тут жа сталі арганізоўваць — чым больш груп, тым лепш. Да Новага года трэба сабраць 2 мільёны. І вось на табе — сабралі.
