Якім запомніўся генерал Фралоў? (абноўлена)
Развітанне з генералам Валерыем Фраловым праходзіць ў Менску. Грамадзянская паніхіда адбываецца ў зале рытуальных паслуг № 1 па вуліцы Альшэўскага, 12.
Валерый Фралоў будзе пахаваны заўтра ў Гародні. „Яго пахаваюць побач з жонкай”, – сказаў сын Дзмітры. Генерал Фралоў памёр у Менску 10 лістапада на 68-м годзе жыцця. Яго знайшоў мёртвым у кватэры сын. Паводле яго слоў, «дакладная прычына смерці пакуль невядомая, але па знешніх прыкметах сказалі, што або тромб, або інфаркт».
Якім яго запомнілі калегі?
Свае спачуванні ў сувязі са смерцю намесніка старшыні Беларускай Сацыял-дэмакратычнай партыі (Грамада) Валерыя Фралова берасцейскія сябры партыі. Для іх гэта падзея стала нечаканасцю.
– Нам вельмі сумна, што жыццё заўчасна пакідаюць такія людзі, – адзначыў намеснік старшыні Берасцейскай абласной арганізацыі БСДП (Грамада) Валянцін Лазарэнкаў:
– Генерал Фралоў быў сябрам, якога заўсёды чакалі, з якім мы шмат сустракаліся на Берасцейскай зямлі, яго ведаюць у раёнах, дзе ёсць нашыя суполкі. Ён заўсёды прымаў удзел у партыйных справах, справах, звязаных з грамадзянскімі справамі, калі гэта было патрэбна.
Валер Фралоў было 67 год, ён выказваў думку аб гатоўнасці ісці кандыдатам у прэзідэнты.
З’яўляўся былым дэпутатам Палаты прадстаўнікоў, у 2004 годзе быў удзельнікам дэпутатскай галадоўкі – пратэсту супраць палітыкі Аляксандра Лукашэнка.
Хацелася каб яго жыццё было даўжэйшым, выказвае шкадаванне з нагоды смерці свайго намесніка, генерала Валерыя Фралова кіраўнік партыі БСДП Грамада Ірына Вештард. Па яе словах, у Валерыя Фралова было шмат планаў, а галоўным намерам было пазмагацца за прэзідэнкую пасаду ў наступным годзе. Якім бы быў прэзідэнтам для беларусаў генерал Фралоў, пра гэта кажа Ірына Вештард:
– Ён быў уважлівым да клопатаў людзей. І найперш імкнуўся вырашаць праблемы людзей. І мне падаецца, што ён ніколі не здольны быў быць нейкім там дыктатарам, узурпатарам, «прыхватызатарам». На маю думку, гэта не яго сцяжына.
Генерал Валер Фралоў – гэта прыклад сапраўднага афіцэра, для якога слова гонар не пустыя словы, так у эфіры нашага радыё вайскоўца і палітыка згадваў старшыня аргкамітэту па стварэнні грамадскай арганізацыі ветэранаў баявых дзеянняў Абаронцы Айчыны Аляксандр Камароўскі.
“Апошнім часам у нас было многа планаў адносна будучыні”, – кажа Аляксандр Камароўскі:
– Гэта сапраўды вялікая страта для нас, вайскоўцаў. Гэта быў чалавек з высокай падрыхтоўкай, генерал, чалавек, які скочыў тры вайсковыя Акадэміі. Зараз разгортвалася праца па падрыхтоўцы да прэзідэнцкіх выбараў, ён меў намер быць кандыдатам. Гэта была годная кандыдатура.
Ён быў шчырым чалавекам і адданым патрыётам Беларусі, так пра генерала Валера Фралова згадвае лідар Руху „За свабоду”. Аляксандр Мілінкевіч адзначае, што знаёмства з генералам Фраловым пачалося яшчэ з 90-х гадоў, і за гэты час ён не раз паказаў сябе сапраўды годным чалавекам, які выбіраў праўду замест цёплых пасадаў:
– У яго выбар быў сур’ёзны, ён і сёння мог сядзець у якім-небудзь высокім кабінеце, падпісваць паперкі і выступаць прыгожа па тэлебачанні. Але ён выбраў цяжкі шлях. Для яго гэта было прынцыпова. Гэты выбар дае высокую адзнаку гэтаму чалавеку. Таму што бывае цяжка, і многія кажуць, а ў мяне дзеці, а ў яго таксама дзеці. Ён адстойваў самае галоўнае – сэнс жыцця.
Станіслаў Шушкевіч, былы старшыня Вярхоўнага Савета Беларусі: Валерый Фралоў зрабіў тое, чым мог ганарыцца ўсё жыццё, і ў вельмі складаных абставінах паводзіў сябе мудра. Я нагадаю адзін эпізод. Мне давялося з генералам Фраловым быць у Літве ў вайсковых частках, сустракацца з вядомымі літоўскімі палітыкамі, з людзьмі, якія, здавалася б, усім сваім нутром павінны былі ненавідзець савецкіх вайскоўцаў, а, тым больш, – генералаў. Але ўсе так добра яго ўспрымалі і казалі, што Літва вечна яму ўдзячна за тое, як ён вывеў падначаленыя войскі з Літвы. Не тое, што не пралілася ніводная кропля крыві, але не было нават насільнага ўздзеяння.
Валерый Фралоў нярэдка бываў у мяне, мы размаўлялі. Шчыра скажу: ён не вельмі быў моцным палітыкам. Але гэта быў шчыры і прыстойны чалавек, які жадаў нашаму краю толькі дабрыні.
Сяргей Скрабец, былы дэпутат Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнаг сходу Беларусі: Валерый Фралоў быў тым рэдкім чалавекам, які мог у любы момант дапамагчы любому, хто апынуўся ў цяжкім стане. Ідэальны сябра! Ён што думаў, тое і казаў. Што казаў, тое і рабіў. У парламенце па ініцыятыве Фралова мы і стварылі фракцыю аднадумцаў “Рэспубліка”. Галадалі супраць трэцяга тэрміна Лукашэнкі, патрабавалі празрыстых выбараў з удзелам прадстаўнікоў апазіцыі… На той момант гэта быў маленькі подзвіг, хоць за гэта з намі ўлада разлічылася. Я пазбавіўся бізнеса, Парфяновіч з’ехаў з краіны, Валерый Фралоў таксама сваё атрымаў. У свой час яго моцна збілі невядомыя ў масках, забралі дыпламат, у якім генерал быццам бы павінен быў везці грошы з Масквы.
Але сілы духа ў яго хапала. Вось і зараз ён збіраўся балатавацца ў прэзідэнты, мы на гэтым тыдні павінны былі спланаваць паездкі па Беларусі. Не паспеў…
Сяргей Калякін, лідар партыі “Справядлівы свет”: Мы перасякаліся з Валерыем Фраловым на палітычнай ніве і магу сказаць, што гэта быў вельмі шчыры і прамы чалавек, які мог сказаць у вочы ўсё тое, што думае. Ён сыйшоў вельмі рана і вельмі нечакана.
Валер Фралоў нарадзіўся ў 1947 годзе ў Менску, займаў шэраг вайсковых пасадаў у СССР і незалежнай Беларусі. З 2000 па 2004 год быў дэпутатам Палаты прадстаўнікоў, дзе ўзначальваў апазіцыйную парламенцкую групу „Рэспубліка”.
Беларускае Радыё Рацыя
