Алесь Чобат адзначыў 60-годдзе імпрэзай у Гародні
Творчы вечар паэта, перакладчыка, празаіка Алеся Чобата прайшоў у Гародні. У дзень імпрэзы яму споўнілася 60 гадоў.
У беларускай літаратуры паэзія Алеся Чобата вызначаецца ўласным стылем. Яна багатая на метафары, адметная завершанасцю думкі. У гарадзенскай культурнай пляцоўцы „Цэнтр гарадскога жыцця” яго віталі дзясяткі чытачоў, прыхільнікаў яго творчага таленту. Пра сваё даўняе знаёмства з творчасцю Алеся Чобата распавёў святар Павел Каспяровіч:
– У 1990 годзе мне далі пачытаць яго зборнік. Ён мяне так уразіў, што я пайшоў і зрабіў ксеракопію ўсяго зборніка. І ўсе гэтыя гады перыядычна яго перачытваў. Такія цудоўныя вершы, моцныя вершы, вельмі я іх тады любіў. Памятаю там былі такія радкі, яны мене вельмі ўразілі: «чмырэе па інтэрнатах адурэлая вескаўня». Па-мойму, так. Часта бываў у гэтых працоўных інтэрнатах. Такі трапны радок. А цяпер я ўключаю часта песню на тэлефоне пра тое, як бусел паляцеў. Цудоўна мой сын засынае пад гэтую песню.
На свой дзень народзінаў Алесь Чобат не толькі прачытаў свае вершы, пераклады з Багдановіча, Мілаша, але і прэзентаваў свае дзве новыя кнігі – „Лісты прэзідэнту” і „На неба ўзыходзяць доўга”. Выйшлі яны ў выбавецтве „Літара”-„ЮрсаПрынт”.
Кажа Алесь Чобат:
– Яшчэ адзін зборнік. Данута выбірала, што ёй спадабалася. А другая кніга, ну як сказаць, у мяне была ўсялякая перапіска афіцыйная, скажам так, яна скончылася на тым, што з апарату аднаго з міністэрстваў мне так і адпісалі, «знаеце, Чобат, іздайце вы сваю кнігу за свае дзеньгі». Гэта было гады два назад. А я потым падумаў-падумаў, ну калі дазваляюць, ну то выдам.
На імпрэзе выступалі прадстаўнікі Саюзу беларускіх пісьменнікаў, сябрам якога з’яўляецца Алесь Чобат. Музыкай гітары імпрэзу аздобіў Уладзімір Захараў.
Алесь Чобат аслеп у 2013 годзе. Жыве ў хаце свайго дзеда ў Скідзелі. Пераствараць з мовы на пісьмо яго вершы і прозу дапамагае яму Таццяна Савянкова, а выдаць кнігі дапамагала Данута Бічэль.
Якуб Сушынскі, Беларускае Радыё Рацыя
Фота аўтара
