Падарожжа з Рацыяй – Дзённік Графамана. Польшча
Падарожжа з Рацыяй – Нарэшце пачатак!
Здаецца яшчэ 2 дні ды ўсё б вырашыў, усё б падрыхтаваў як трэба,
усё ўзяў, што патрэбна,
усё не ўзяў, што не патрэбна…
Але няма што ныць – тэба ехаць
Учора вечарам яшчэ Бохня
прэзэнтацыя Бульбамове
– ноч поўная размоваў пра беларускую культуру…
хмялёвыя напоі…
Ранішні цягнік,
Шмат невырашаных справах – у саквах на ровары, шмат непатрэбных рэчаў,
у іх напэўна таксама адсутнічае, шмат патрэбных рэчаў…
але час прышоў – БЕРАСЦЕ ЕДУ ДА ВАС !!!!
Учора ў Бохні
Апошняе фота перад выездам з Варшавы
Непрафесіянальнае фота непрафесіянальнага ровара
Песня на сёння – „Непрофэссёнальнэ” ад гурта Бэрлінска Дрога
Паколькі з Варшавы выбраўся даволі позна, дык аказалася, што не змагу даехаць у Сандамір, як планаваў.
У першы дзень праехаў толькі 100 км, заначаваў у парку на радзіме польскага паэта Яна Каханоўскага (не ведаю, ці меў ён беларускія карані, але ж кожны польскі пает меў беларускае паходжанне).
* * *
Наступны дзень засталося 130 км да Сандаміра, усё ж немагчыма яго абмінуць: гэта адзін з прыгажэйшых гарадоў у Польшчы. Зараз яго рэкламуюць у адным польскім серыяле ды натоўпы топчуць па слядах «Айца Матэвуша» – раптоўна з’явілася шмат прадуктаў з назвай сандамірскі – запяканкі, віно, мёд, сала, нават цукеркі «Кароўкі», але мяне найбольш зацікавіў старадаўні мясцовы напітак «Сандамірскі Яблык» – даволі таннае віно з яблыкаў.
А яблыкаў тут процьма – усюды сады ды яблыкі, я першы раз бачыў мясціны, дзе ніводнай бульбы не расце.
Аніце дзякуй за каўчсёрфінг-упіску ды экскусію па горадзе…
Гэтую ратушу я дагэтуль ведаў толькі з паштовых марак
Песня на сёння ад Аніты, якая паказала Сандамір ды прыняла на начлег праз каўчсёрфінг – TYR – „Sinklars Visa”
* * *
20.05.2013
Калі планаваў дарогу, думаў пра праезд з Сандаміра да Кросна як пра адпачынак…
Праязджаю Віслу
… але атрымалася ўсё наадварот. Замест планаваных 140 км на канец на лічыльніку з’явілася 180 (то з-за маіх памылак, то з-за таго, што людзей пытаў пра дарогу). Яшчэ вецер у твар, на апошніх кіламетраў некалькі крутых горкаў, ды вось у выніку даехаў толькі ў 11 вечара.
Гаспадар кватэры (зноў каўчсёрфінг) не крыўдаваў, а калі ўбачыў у маіх руках два півы, дык нават узрадаваўся…
У прасторнай зале сціплай кватэры два гаспадары. Амерыканец – настаўнік ангельскай мовы ў прэстыжным садку, які нецярпліва чакае заканчэння кантракту. Жыццё ў Кросна прымае хутчэй як пакаранне, кожныя выходныя ездзіць у Кракаў, а Беларусі трошкі пабойваецца…У другім пакоі другі пакараны – гішпанец з Маёркі, які прыехаў у Польшчу па праграме Эразмус і ўвесь вечар сядзіць на скайпе. Праз моўны бар’ер я так і не змог давецца, якая ж вышэйшая ўстанова знаходзіцца ў Кросна…
У амерыканца ў хаце
