Агляд прэсы: панацэя на час
Новыя сцены Еўропы. Як свет змагаецца з ухіленнем ад выплаты падаткаў? У Грэцыі ўльтраправыя напалі на школьнікаў. На памяць аб загінуўшым у Швецыі карыкатурысце Вілксу. Падрабязнасці свежых матэрыялаў замежнай прэсы.
«Беларусь незаконна адпраўляе мігрантаў у Літву і Польшчу ў адказ на адкрытую крытыку гэтых урадаў у сувязі з рэпрэсіямі Лукашэнкі супраць апазіцыі. Гэтая цынічная стратэгія падштурхоўвае ЕЗ да фарміравання ўласнай недальнабачнай міграцыйнай палітыкі», – папярэджвае амерыканскае выданне Carnegie Europe.
Выданне падкрэслівае, што дзве краіны ЕЗ, якія найбольш рэзка выступілі супраць драконаўскай палітыкі рэжыму Беларусі, былі Літва і Польшча.
«Цяпер у адказ гэтыя дзве краіны вымушаны вырашаць лёс нелегальных мігрантаў – няшчасных людзей, якім абяцалі магчымасць трапіць у ЕЗ праз Беларусь. У адказ Вільня і Варшава ўмацавалі свае межы, пабудаваўшы агароджы са сталі або калючага дроту, і зараз падвяргаюцца крытыцы з боку праваабарончых арганізацый за стаўленне да мігрантаў. Міграцыя ўсё часцей разглядаецца як пагроза, а не як актыў, які дапамагае ліквідаваць дэфіцыт працоўнай сілы і хуткае падзенне нараджальнасці ва ўсім блоку. І гэта стала вынікам недальнабачнай палітыкі Меркель і Макрона, якія спрабавалі вырашыць пытанні міграцыі з Бліжняга Усходу, аднак у выніку садзейнічалі ўтрыманню ва ўладзе аўтарытарных лідараў. Такая стабільнасць спараджае ўласную нестабільнасць, калі эканоміка Блізкага Усходу не можа забяспечыць працу, адукацыю, жыллё, годныя сістэмы аховы здароўя і добрае кіраванне. Нездарма мігранты, напрыклад, тыя, каго беларускі рэжым выштурхнуў да межаў Польшчы і Літвы, плацяць кантрабандыстам і турагентам празмерныя сумы грошай, каб дабрацца да Еўропы», – падкрэслівае амерыканскае выданне.
«Дасье Пандоры» зноў паказала, што вядомыя палітыкі, алігархі і знакамітасці выкарыстоўваюць падатковыя аазісы для ўтойвання розных патаемных здзелак. Апублікаваная інфармацыя аб удзеле ў падобных здзелках прэм’ера Чэхіі Бабіша, прэзідэнта Украіны Зяленскага і былога брытанскага прэм’ера Тоні Блэра.
«Нешта зрушыцца з мёртвай кропкі толькі ў тым выпадку, калі па ўсім свеце на краіны, якія зарэкамендавалі сябе як падатковы рай, будзе аказаны ціск», – лічыць партугальская газета Público:
«Грошы – гэта ўлада. Калі тыя, хто валодае ўладай ліквідаваць ільготы і падатковыя прытулкі ў сусветнай фінансавай сістэме, самі здабываюць з гэтага выгаду, ці ледзь застаецца шанец убачыць святло ў канцы тунэлю. Але мы выдатна ведаем, што за вочы хапіла было б і простых мераў. Напрыклад, дастаткова адклікаць банкаўскія ліцэнзіі ў органаў, якія працуюць у межах гэтых прававых сістэм, але не публікуюць спісаў канчатковых бенефіцыяраў і іх сродкаў. Нам павінна быць ясна, што без глабальнага бунту супраць такога становішча рэчаў палітыкі наўрад ці будуць настроены што-небудзь рабіць рэальна», – падкрэслівае партугальскае выданне.
Жорсткія напады на школьнікаў і студэнтаў з боку ўльтраправых выклікалі занепакоенасць у Грэцыі. Адзін з нападаў адбыўся перад прафесійным вучылішчам у Стаўруполі, дзе школьнікі выйшлі на дэманстрацыю за паляпшэнне адукацыі. Невядомыя ў масках, узброеныя дубінкамі, камянямі і дымавымі шашкамі атакавалі маладзёнаў і дэманстрантаў. Кансерватыўны ўрад прэм’ера Міцатакіса падвяргаецца сур’ёзнай крытыцы за сваё патаканне ўльтраправым.
Грэцкая газета Efimerida ton Syntakton крытыкуе пазіцыю дзяржорганаў, якія перамяншаюць небяспеку новай хвалі гвалту.
«Што нас здзіўляе, дык гэта абыякавасць ураду і спробы адказных міністэрстваў і мясцовых уладаў перакладаць адказнасць на ахвяраў нападаў і ставіць фашыстаў на адну дошку з антыфашысцкім рухам. Гэта не першы выпадак, калі партыя «Новая дэмакратыя» прадпрымае такога роду спробы. Падобная палітыка прывяла да росту злачынстваў неафашысцкага толку восенню 2013 года, да крывавага нападу на актывістаў камуністычнага прафсаюзу ПАМЭ і, нарэшце, да забойства рэпера-антыфашыста Паўласа Фісаса», – піша грэцкае выданне.
Шведскі мастак-карыкатурыст Ларс Вілкс і двое паліцэйскіх, якія суправаджалі яго, загінулі ў выніку аўтакатастрофы. Вілкс стаў вядомы ў сувязі са скандалам вакол карыкатур на прарока Мухамеда: у 2007 годзе мастак адлюстраваў яго ў выглядзе сабакі. Вілкс неаднаразова станавіўся аб’ектам замахаў і даўно жыў пад абаронай паліцыі. Аглядальнікі мясцовай прэсы аддаюць даніну памяці мастаку, і ў той жа самы час разважаюць пра свабоду слова.
Шведская газета Expressen нагадвае, што смерць Вілкса не знішчыла існавання праблемы:
«Сваім мастацтвам Вілкс не толькі выкрываў шведскую крывадушнасць з нагоды гэтак пафасна апяваемай свабоды слова. Адрозненне тут, напрыклад, ад афіцыйнай пазіцыі Францыі, якая абараняе права на абразы і карыкатурныя малюнкі, велізарнае. Вілкс таксама стаў жывым прыкладам таго, як позна і наіўна адрэагавала Швецыя на выпады агрэсіўна настроенага ісламізму. Пакуль Вілкса пераводзілі з адной хованкі ў іншую, шведскія муніцыпалітэты працягвалі плаціць ісламісцкім экстрэмістам за ўтрыманне школ. Ларс Вілкс мёртвы, але пагроза з боку тых, хто выгнаў яго з дому і ізаляваў ад грамадскага жыцця, застаецца».
Агляд сусветнай прэсы падрыхтавала Вольга Сямашка
Глядзіце таксама
