Агляд прэсы: складаней, чым здаецца



Лукашэнка прызнаў, што вайна ва Украіне прыносіць карысць Захаду, бо Расея «загразла». Наколькі абаронены еўрапейскія ГЭС? Права на прытулак у ЕЗ: дасягнуты кампраміс. Францыя: напад на дзіцячай пляцоўцы. Падрабязнасці свежых матэрыялаў замежнай прэсы даведаемся ў аглядзе Вольгі Сямашкі.

Лукашэнка ў пятніцу заявіў, што ўварванне Расеі ва Украіну трэба ўспрымаць як «падарунак» Захаду. «Лукашэнка быў адным з самых надзейных саюзнікаў расейскага прэзідэнта Уладзіміра Пуціна падчас расейска-ўкраінскай вайны, і які нядаўна паспрабаваў прыцягнуць дадатковых сяброў у невялікі альянс «Саюзная дзяржава», заявіўшы, што любая краіна, якая далучыцца да справы, будзе забяспечаны ядзернай зброяй. Акрамя таго, неўзабаве Беларусь упершыню пасля распаду Савецкага Саюза будзе захоўваць расейскія ядзерныя боегалоўкі», – піша амерыканская газета The Miami Herald.
«Спасылка Лукашэнкі на «падарунак» з’яўляецца прызнаннем таго, што адзінства заходніх сіл прымусіла Расею і Беларусь выдаткаваць шматлікія рэсурсы на вайны. У асноўным Захад знаходзіць спосаб дапамагчы Расеі пацярпець няўдачу, не змагаючыся з ёй непасрэдна. Лукашэнка ўжо занадта прывязаны да сцягна Пуціна, каб прыняць іншае рашэнне, акрамя як ваяваць разам з ім. Аднак да заяваў Лукашэнкі трэба ставіцца з доляй сумневаў з-за таго, што ён раней рабіў каментары з мэтай маніпулявання. Яго меркаванне хутчэй заключалася ў тым, што перад пачаткам вайны Расея і Беларусь – і асабіста Пуцін, і Лукашэнка як пасярэднік – вычарпалі ўсе мірныя магчымасці для забеспячэння ўласнай бяспекі перад тварам наступу Захаду на Кітай праз Беларусь, Расею і Еўразію», – падсумоўвае амерыканскае выданне.

Ва Украіне і на Захадзе па большай частцы зыходзяць з таго, што разбурэнне Кахоўскай ГЭС – гэта справа рук Расеі, як акт расейскай агрэсіі. У суседніх з Расеяй краінах расце заклапочанасць наконт бяспекі ўласнай крытычнай інфраструктуры. «Швецыя пакуль ніяк не гатовая да таго, што ГЭС і вадасховішчы могуць стаць мэтамі варожых нападаў», – не хавае сваёй заклапочанасці шведская газета Aftonbladet.
«Тое, што адбылося пад Херсонам, дэманструе, наколькі ўразлівая нават тая частка нашай сістэмы энергазабеспячэння, якая лічыцца найбольш стабільнай. Усе мадэлі разлікаў, якія выкарыстоўваюцца шведскімі ведамствамі, зыходзяць з таго, што прарыў плаціны здараецца па натуральных прычынах. А гэтага можна пазбегнуць за кошт рэгулярнага кантролю і падтрымання інфраструктуры ў належным стане. Аднак як пазбегнуць свядомага падрыву кім-небудзь дамбы з мэтай спусціць усю ваду з вадасховішча? Катастрофа на Дняпры – гэта яшчэ адзін напамін аб тым, што нам у Швецыі неабходна ўзмацніць пільнасць. А таксама – гэта і напамін пра тое, чаму Расея ні ў якім разе не павінна выйграць вайну ва Украіне!», – заклікае шведскае выданне.

Пасля шматгадовых спрэчак міністры ўнутраных спраў ЕЗ дамовіліся аб значным узмацненні жорсткасці палітыкі давання прытулку. Краіны-сябры супольнасці дастатковай колькасцю галасоў выказаліся за тое, каб на знешніх межах ЕЗ былі створаны спецыяльныя цэнтры для прыёму мігрантаў, у якіх бы ў паскораным парадку разглядаліся заявы тых з іх, хто прыбывае з краін, якія лічацца бяспечнымі. Акрамя таго, дзяржавы ЕЗ, не гатовыя прымаць бежанцаў, будуць абавязаны кампенсаваць сваё нежаданне грашыма. «Гэта пагадненне – параза Італіі», – піша італьянская газета La Repubblica.
«Нягледзячы на фігуральны ўдар кулаком па стале падчас гэтых перамоваў, урад Мелані застаўся з носам. Наша краіна не дабілася ніводнай саступкі. Панятак «абавязковая салідарнасць» не мае нічога агульнага з патрабаваннем актыўнага ўдзелу саюзнікаў у пераразмеркаванні мігрантаў паміж краінамі супольнасці. Наадварот, канцэпцыя добраахвотнасці па-ранейшаму прадугледжвае магчымасць выплаты 20 000 еўра за кожнага непрынятага мігранта на падставе штогадовага вызначэння квоты асоб, якія перасяляюцца, якія не зʼяўляюцца грамадзянамі ЕЗ. Рым атрымаў больш гнуткае рэгуляванне ў стаўленні «трэціх краін». Аднак гэта – працэдура, якую будзе вельмі складана рэалізаваць», – падкрэслівае італьянскае выданне.

У горадзе Ансі на ўсходзе Францыі, на дзіцячай пляцоўцы ў парку быў учынены напад на групу людзей з нанясеннем нажавых раненняў. Паранены шэсць чалавек, чацвёра з іх – дзеці. Некаторыя пацярпелыя знаходзяцца ў бальніцы ў цяжкім стане. Нападнік – сірыец хрысціянскага веравызнання; паводле паведамленняў сведкаў, перад нападам ён крычаў «Ісус Хрыстос». У правым лагеры, а таксама ў сацсетках гучаць гучныя заклікі да ўзмацнення жорсткасці міграцыйнай палітыкі. «Атмасфера ў краіне здольная ў любую хвіліну падарвацца», – піша швейцарская газета Le Temps.
«Нельга не заўважыць таго, што траўма, нанесеная нам некалькімі гадамі ісламісцкага тэрору, пусціла ў Францыі глыбокія карані. А суровасць рыторыкі і дэбатаў, справакаваных гэтымі атакамі і якія вядуцца ўжо працяглы час, настолькі паўплывалі на ідэалагічны ландшафт Францыі, што нават пасля двух гадоў зацішша тая шпаркасць, з якой зʼявіліся некаторыя водгукі, а таксама іх ірацыянальнасць сведчаць не толькі пра ʼвогненебяспечнасцьʼ цяперашняга ландшафту, але і пра тое, што эмоцыі нікуды не падзеліся і не страцілі сваёй інтэнсіўнасці. Усё гэта нясе ў сабе небяспеку абвастрэння сітуацыі», – папярэджвае швейцарскае выданне.

Агляд сусветнай прэсы падрыхтавала Вольга Сямашка