Артур Міхальскі: Падмурак беларуска-польскіх стасункаў – суседства
Новы пасол Польшчы ў Беларусі Артур Міхальскі назваў падмурак, на які павінны абапірацца беларуска-польскія стасункі ў бліжэйшай перспектыве.
Пра гэта ён паведаміў на сустрэчы з прадстаўнікамі недзяржаўных СМІ ў пасольстве Польшчы ў Менску.
– Ключавое слова, якое мусіць вызначаць польска-беларускія стасункі – гэта суседства. І якраз падчас цырымоніі ўручэння даверчых грамат сказаў пра суседства прэзідэнт Лукашэнка. Так і ёсць. Цалкам згодны. Палякі, беларусы – яны суседзі. І я думаю, што ў сілу многіх абставін гэты шанец, каб мы пазнаёміліся лепей, у многім быў страчаны.
І трэба нам навярстаць час. Перасячэнне мяжы мусіць стаць больш даступным для людзей. І больш мусіць быць кантактаў. Мы жывем занадта блізка, каб дазволіць сабе раскошу не ведаць адзін аднаго лепш. Шмат што было зроблена падчас працы майго папярэдніка пасла Конрада Паўліка.
Пасол у размове з журналістамі закрануў і тэму выдачы візаў грамадзянам Беларусі.
– Ёсць польскія консульскія ўстановы. Ёсць консульскі аддзел у Менску, Генеральныя консульствы ў Гародні і Берасці. Яны выдаюць сумесна больш за 400 тысяч віз у год. Гэта тэхнічная мяжа нашых магчымасцяў. Мы хацелі б больш, але ёсць тэхнічныя абмежаванні, пра якія беларускі бок ведае. Мы маглі б выдаваць гэтых віз яшчэ болей. Бо сапраўды ёсць попыт.
Таксама Артур Міхальскі павітаў створаны ў некаторых рэгіёнах Беларусі і сталічным аэрапорце бязвізавы рэжым.
– Больш свабодным стала падарожжа ў Беларусь. Ёсць магчымасць прызямліцца ў аэрапорце ў Менску і знаходзіцца ў Беларусі пяць дзён. Такія магчымасці ёсць, калі чалавек перасякае мяжу ў Берасці ці Гародні. Хоць, я падкрэсліваю, я размаўляў з нашымі беларускімі партнёрамі, гэта не працуе так, як у Менску. І тут можна шмат што палепшыць. Калі людзі будуць лепш ведаць адзін аднаго, ездзіць, то тады, я думаю, нам будзе лягчэй вырашаць пытанні, якія ўсё ж такі існуюць.
Не абышлося і без абмеркавання пытанняў супольнага мінулага: жыцця беларусаў і беларускай дыяспары ў Польшчы і польскай – у Беларусі.
– Рознага роду пытанні, якія звязаныя з дыяспарай. Мы суседзі – і гістарычныя суседзі, і сучасныя суседзі – у нас шмат агульнага. За некалькі тыдняў, якія я тут у Менску, бачу некалькі такіх момантаў, дзе заўважаю, што шмат беларусаў даражыць гэтым мінулым, вывучае сваё мінулае, сваю спадчыну. Многія нашыя ўстановы, як Міністэрства культуры і Інстытут нацыянальнай памяці, дапамагаюць рабіць розныя сумесныя праекты з беларуским бокам, якія звязаныя, напрыклад, з рэстаўрацыяй некаторых гістарычных аб’ектаў у Рэспублікі Беларусь і г.д. У Польшчы, як вы добра ведаеце, жывуць беларусы. Польшча ў асноўным гэта каталіцкая краіна па традыцыі. Але ёсць і праваслаўныя вернікі. У Польшчы ёсць Аўтакефальная Праваслаўная царкава. Гэта другая канфесія – вельмі істотная, гістарычная, якая ўкарэненая ў Польшчы. Яна таксама істотна звязаная з грамадзянамі Польшчы, у якіх беларускія карані, асабліва на Усходзе Польшчы, асабліва на Падляшшы. Гэта багацце, гэта трэба шанаваць. І адначасова мы ведаем, што ёсць вялікая група палякаў, якая жыве ў Беларусі, у асноўным гэта Гародня і вакол Гародні. Гэтыя дыяспары мы павінны шанаваць. Гэта наша агульнае багацце. Адны жывуць у Польшчы, другія ў Беларусі, але ўсе павінны мець свабоднае права на тое, каб спакойна ўнаследаваць свае традыцыі, вучыць родную мову.
На сустрэчы журналісты закранулі пытанні гаспадаркі, памежжа, жыцця польскай і беларускай дыяспараў, пытанні свабоды слова і дэмакратыі, „бязвізу” і шэрагу іншых.
Цалкам матэрыял слухайце ў далучаным гукавым файле:
[Not a valid template]
Мікола Ляшкевіч, Беларускае Радыё Рацыя, Менск.
Глядзіце таксама
