Cусветная прэса пра Беларусь: Толькі для сваіх
Што чакае Беларусь у новым выбарчым цыкле. Узмацнілася рызыка паскарэння інфляцыі ў Беларусі ў 2024 годзе. Што трэба ведаць аб месцы Беларусі для ЗША.
Складана знайсці больш прадказальную па выніках тэму, чым будучыя ў Беларусі выбары на пачатку 2024 года. Але амерыканскае выданне Сarnegieendowment спрабуе разабрацца ў сітуацыі, і нават вывесці некалькі прагнозаў адносна палітычных вынікаў у Беларусі наступнага года: тры ідэалагічныя слупы ўлады на гэты выбарчы цыкл 2024-25, і пра тое, чаму апазіцыя, хутчэй за ўсё, будзе байкатаваць кампаніі ўнутры краіны.
«Флэшмобы з псаваннем бюлетэняў ці галасаваннем «супраць усіх» можна лічыць формай крыху больш актыўнага байкоту, але тым не менш – гэта адмова ўключацца ва ўсталяваныя рамкі электаральнай кампаніі, таму што гэтыя рамкі больш не пакідаюць кіслароду камусьці, акрамя ўлады. Выбары перастаюць быць нават стрэс-тэстам для сістэмы, а становяцца паўнавартасным бюракратычным рытуалам, а-ля Туркменістан ці СССР.
Крыху больш за значным выглядае сюжэт са стварэннем ВНС і яго наступствамі. Пакуль няма прычын чакаць, што Лукашэнка выканае свае абяцанні, якія ён даваў адразу пасля пратэстаў 2020-га, і не пойдзе на новы прэзідэнцкі тэрмін у 2025 годзе. Па базавым сцэнары, ён будзе сумяшчаць абедзве галоўныя пасады ў краіне, пакуль гэта будзе магчыма палітычна і біялагічна. Але цікавым і новым для Беларусі феноменам стане з’яўленне свайго палітбюро – прэзідыума ВНС з 15 чалавек. Зразумела, пры жывым Лукашэнку ўплыў гэтых людзей будзе невялікі. Аднак склад беларускага палітбюро, адстаўкі і прызначэння ў ім, як у савецкія часы, стануць сігналамі аб тым, хто сёння паднімаецца і паніжаецца ў нефармальных гіерархіях блізкага кола Лукашэнкі.
Урэшце, менавіта з гэтага кола хутчэй за ўсё выйдзе наступнае кіраўніцтва Беларусі. Трыгерам да пераменаў можа быць што заўгодна, улічваючы няўстойлівасць усяго рэгіёну падчас вайны, а таксама немалады ўзрост Лукашэнкі і яго расейскага апекуна. Упершыню ў гісторыі беларускага рэжыму з’явіцца інстытуцыяналізаваная група людзей, якіх Лукашэнка афіцыйна прызначыў калектыўным гарантам пераемнасці свайго курса. Само дэлегаванне такой місіі па-свойму сакральнае для настолькі персаналісцкага рэжыму. У кіруючым класе легалізуюцца думкі і размовы аб тым, хто павінен будзе захоўваць сістэму пасля Лукашэнкі. А значыць, гэтае «пасля» з’яўляецца на гарызонце нават для тых, хто не прывык аб гэтым задумвацца», – піша амерыканскае выданне.
* * *
«Узмацнілася рызыка паскарэння інфляцыі ў Беларусі ў 2024 годзе», – працягвае адсочваць сітуацыю ў краіне нямецкае выданне DW.
«Рызыкі моцнага паскарэння росту цэн у 2024 годзе павялічваюцца, нягледзячы на захаванне нізкай інфляцыі ў трэцім квартале 2023 года, гаворыцца ў аглядзе.
Гадавая інфляцыя ў верасні абнавіла гістарычны мінімум на ўзроўні 2% гадавых. Квартальны прырост цэнаў заставаўся нізкім – 5, 3% у ліпені-верасні 2023-га да такога перыяду мінулага года. Таму, каб рост інфляцыйнага ціску з боку ўнутранага попыту і заробкаў перайшоў у рост цэнаў, перашкаджае татальны цэнавы кантроль з боку дзяржавы. Ва ўмовах перагрэву эканомікі інфляцыя ў Беларусі паскорыцца ў чацвёртым квартале – да 5-6 працэнтаў гадавых на канец 2023 года. Эфекты залішне стымулюючай эканамічнай палітыкі павялічацца ў 2024 годзе. Інфляцыя прагназуецца ў памеры 8-10% паводле яго вынікаў года», – паведамляе нямецкае выданне.
* * *
Амерыканскае выданне Сrsreports даследчай служба Кангрэса ЗША у аналітычнай даведцы параўнала Беларусь з Канзасам. Верагодна, гэта зроблена для лепшага разумення для амерыканскіх чытачоў.
«Плошча Канзаса 213000 кв км. Гэта ўсё, хаця Канзас лічыцца цэнтрам ЗША, прынамсі геаграфічным, а адно з яго мянушак – «Сэрца Амерыкі». З-за свайго размяшчэння гэты штат стаў месцам жорсткіх бітваў паміж Поўначчу і Поўднем, прыхільнікамі і супернікамі рабства: абодва бакі хацелі перацягнуць Канзас на свой бок, не кажучы ўжо пра тое, што шляхі абедзвюх войскаў сыходзіліся ў гэтых месцах. Дзякуючы «Чараўніку Ізумруднага горада» Канзас уславіўся як месца, дзе лютуюць ураганы. У Канзасе штогод вырабляецца ў сярэднім 10,8 млн. тон пшаніцы, такім чынам, на долю штата прыпадае больш за 20% усёй амерыканскай вытворчасці пшаніцы. У Канзасе ў 1958 годзе адкрыўся першы рэстаран Pizza Hut», – адзначае амерыканскае выданне.
Агляд сусветнай прэсы пра Беларусь падрыхтавала Вольга Сямашка.
Беларускае Радыё Рацыя
