У Польшчы адкрылі доступ да знойдзеных дакументаў пра Валэнсу



Інстытут нацыянальнай памяці Польшчы адкрыў доступ для журналістаў і гісторыкаў да часткі знойдзеных нядаўна дакументаў (750 старонак), якія могуць сведчыць пра тое, што ў 1970-1976 гадах Лех Валэнса быў агентам спецслужбаў ПНР.

jedynka_7 Сярод дакументаў — падпісаная Лехам Валэнсам згода на супрацоўніцтва са спецслужбамі і ўласнаручныя распіскі, якія пацвярджаюць выплату яму грошай (каля 1500 злотых у месяц — у той час прыкладна сярэдні заробак у ПНР).

z19662667IH,Zawartosc-teczki-TW-Bolka

8763170-zobowiazanie-do-wspolpracy-z-900-554

teczka_tw_bolek1_670 Тэкст згоды на супрацоўніцтва:

«Я, ніжэйпадпісаны Валэнса Лех, сын Баляслава і Фэліксы, народжаны ў 1943 годзе ў Папове, абавязваюся захоўваць у строгай таямніцы ўтрыманне праведзеных са мной гутарак з супрацоўнікамі службы бяспекі. Адначасова абавязваюся супрацоўнічаць са службай бяспекі ў тым, што тычыцца знаходжання ворагаў ПНР і барацьбы зь імі. Інфармацыю буду перадаваць у пісьмовай форме, і яна будзе праўдзівай. Факт супрацоўніцтва са службай бясьпекі абавязуюся захаваць у строгай таямніцы і не адкрываць яго нават перад сям’ёй. Інфармацыю, якую перадаю, буду падпісваць псэўданімам „Болек“. Лех Валэнса, Болек».

«Я найперш чакаю ацэнкі гісторыкаў і экспертаў. Мы павінны ведаць праўду: палякі маюць на гэта права. Важна вырашыць любыя сумневы, а гэта павінны зрабіць гісторыкі і эксперты»,— заявіла прэм’ер-міністр Польшчы Беата Шыдла.

Стаў вядомы таксама змест запіскі нябожчыка генерала Чэслава Кішчака, у доме якога былі знойдзеныя дакументы, — у ёй гаворыцца, што «матэрыялы могуць быць апублікаваныя праз 5 гадоў пасля смерці Леха Валэнсы».

00051YOB1HFP82MW-C122-F4

Між тым былы прэзідэнт Польшчы, а ў мінулым актывіст апазіцыі Браніслаў Камароўскі, заявіў: «Спадар прэзідэнт, вы не адзін — мы будзем абараняць добрае імя Леха Валэнсы, паколькі гэта абарона добрага імя Польшчы».

Характэрна, што прадстаўленыя Інстытутам нацыянальнай памяці дакументы яшчэ не прайшлі графалагічнай экспертызы, іх сапраўднасць пацвердзіў архіварыус інстытуту.

Радыё Свабода