“Мемуары савецкага чалавека” – рэпартаж Алесі Лугавой
Савецкія правадыры і іх ідыёлагі марылі выхаваць асаблівы тып чалавека. Чалавека без маральных заган, адукаванага, калектыўнага і, галоўнае, бясконца адданага сваёй Радзіме. Слова “Радзіма” тады пісалася з вялікай літары, каб падкрэсліць, што на ўвазе маецца не тое месца, дзе чалавек нарадзіўся і вырас, а вялізная і безасобая краіна Саветаў.