- Скандынаўскія сябры ЕЗ выступілі за закрыццё польска-беларускай мяжы
- Чаму Беларусь павінна ўдзельнічаць у мірных перамовах па Украіне?
- Нацыянальная ідэнтычнасць у Беларусі
“Кіраўнікі ўрадаў Даніі, Фінляндыі і Швецыі заявілі прэсе перад самітам Еўрапейскага савета ў чацвер (17 кастрычніка), што яны падтрымліваюць планы Польшчы закрыць доступ асобам, якія шукаюць прытулку ў выпадку ўзмацнення ціску на мяжы з Беларуссю”, – піша міжнароднае выданне Euractiv.
Прэм’ер-міністр Польшчы ў суботу (12 кастрычніка) абвясціў аб плане часовай забароны доступу асоб, якія шукаюць прытулку, каб спыніць тое, што краіна лічыць інструменталізацыяй мігрантаў на межах з Беларуссю. З 2021 года Польшча адчувае ўзмацненне ціску мігрантаў з Афрыкі і Блізкага Усходу, якія спрабуюць перасекчы мяжу з усходнім суседам. На сустрэчы з прэсай у чацвер прэм’ер-міністр Даніі Мэтэ Фрэдэрыксэн вітала польскую ініцыятыву: «Аб’явы, якія былі зробленыя, маюць вялікі сэнс», – сказала яна, адзначыўшы, што некаторы час «існаваў канфлікт паміж звычайнымі людзьмі і палітычны пласт у многіх краінах Еўропы». «Ніхто не верыць, што людзі бягуць дзеля забавы, але мы проста не можам працягваць браць так шмат людзей у Еўропу. Прэм’ер-міністр Швецыі Ульф Крыстэрсан не заклапочаны тым, што польскі план рызыкуе парушыць міжнародныя абавязкі. «Рызыкі ёсць ва ўсім. Я з вялікай павагай стаўлюся да таго, што краіна выбірае прыярытэтнымі пытанні нацыянальнай бяспекі ў гэтай відавочнай сітуацыі з Расеяй, якая з’яўляецца ворагам многіх еўрапейскіх краін», – сказаў ён. Прэм’ер-міністр Фінляндыі Петэры Орпа паўтарыў сваіх паўночных калег: «Я вельмі разумею Польшчу, прапанову Дональда Туска аб тым, як абараніць іх мяжу ад інструментальнай іміграцыі з Расеі, з Беларусі», — сказаў ён. «У нас была такая ж з’ява на нашай мяжы год таму, і мы змянілі нацыянальнае заканадаўства, але гэта не з’яўляецца ўстойлівым рашэннем. Нам неабходна заканадаўства еўрапейскага ўзроўню супраць інструменталізаванай іміграцыі». У ліпені Фінляндыя прыняла закон, падобны да польскай прапановы, які дазваляе ўладам спыняць асоб, якія шукаюць прытулку, на фінскай мяжы з Расеяй. Напярэдадні саміту група краін на чале з Даніяй, Італіяй і Нідэрландамі сустрэлася з прэзідэнтам камісіі Урсулай фон дэр Ляен, каб абмеркаваць рашэнні. Як паведаміў Euractiv дыпламат ЕЗ, знаёмы з працэсам, падчас гэтай сустрэчы польскія планы сустрэлі разуменне і шырокую падтрымку.
“Аляксандр Лукашэнка заявіў, што Беларусь павінна быць уключана ў мірныя перамовы па Украіне”, – цытуе ўкраінскае выданне nv.ua праўладны Telegram-канал «Пул первого».
“Лукашэнка паўтарыў сваю пазіцыю аб неабходнасці ўдзелу Беларусі ў мірных перамовах па Украіне, заявіўшы, што давёў гэта і Украіне, і Расеі.
Ён хлусліва заявіў, што вайна Расеі супраць Украіны таксама з’яўляецца праблемай для Беларусі, дадаўшы, што «я не хачу, каб рашэнні пра нас прымаліся за нашай спіной». Лукашэнка выказаў меркаванне, што такія перамовы могуць прывесці да вынікаў, калі «трэба будзе аддаць палову краіны».
Раней ён выказаў меркаванне, што Беларусь можа стаць месцам абвастрэння ўкраінска-расейскай вайны, сцвярджаючы, што Захад дапускае такую магчымасць”, – піша міжнароднае ўкраінскае выданне.
Міжнароднае выданне Isans публікуе даследаванне, якое ўяўляе сабой агляд асноўных падзей, якія адбываліся ў Беларусі ў сферы культуры і гістарыяграфіі цягам верасня 2024 года і маюць дачыненне да фармавання нацыянальнай ідэнтычнасці.
“У верасні былі выяўлены такія тэндэнцыі. Міжнароднае супрацоўніцтва ў сферы культуры афіцыйных беларускіх уладаў па-ранейшаму застаецца амаль цалкам манапалізаваным Расеяй. Расея, (пра)расейскія арганізацыі і актывісты не спыняюць сваю актыўнасць, праводзячы ў Беларусі экспансію расейскай культуры і рускай мовы і ствараючы падмурак для далейшай інтэграцыі праз мерапрыемствы, конкурсы, распаўсюджванне кніг і г. д. Працягваецца працэс уніфікацыі гістарычных навук Беларусі і Расеі. Назіраецца павышаная ўвага дзяржавы да нацыянальнай гістарыяграфіі. У ідэалагічнай сферы адбываецца сакралізацыя савецкага мінулага, вялікая ўвага па-ранейшаму надаецца тэме Вялікай айчыннай вайны. Па-ранейшаму назіраецца папулярызацыя рускай мовы і стварэнне адзінай (расейска)моўнай прасторы. Беларуская нацыянальная культура ўсё больш прывязваецца да расейскай і працягвае існаваць ва ўмовах рэпрэсій і забарон. Гэтыя тэндэнцыі могуць мець для Беларусі сур’ёзныя наступствы, паколькі яны накіраваны на страту яе самабытнасці, на стварэнне ўмоў для далейшай інтэграцыі з Расеяй. А пры адначаснай экспансіі расейскай культуры — і на знікненне ў ёй. Беларусь паступова страчвае сваю нацыянальную індывідуальнасць”, – падкрэслівае міжнароднае выданне.
Вольга Сямашка, Беларускае Радыё Рацыя
