Любуючыся архітэктурай Старога горада Вільні, складана не заўважыць ціхія, адасобленыя і адметныя сваёй гісторыяй панадворкі. Схаваныя ад гарадской мітусні яны не толькі здзіўляюць, але і ўражваюць кожнага.
Панадворкі Вільні — гэта асаблівы свет, які хаваецца за фасадамі гістарычных дамоў. Калі шпацыруеш па старым горадзе, часам варта заглянуць у адчыненыя брамы — там, сярод каменных сцен і брукаваных сцяжынак, раскрываецца іншая Вільня, ціхая, утульная і поўная жыцця.
Гэтыя панадворкі часта нагадваюць маленькія дворыкі з кветкамі ў вазонах, лавамі пад дрэвамі і вяроўкамі для бялізны. Тут сплятаюцца гісторыі некалькіх пакаленняў.
Многія дворыкі захавалі сваю аўтэнтычнасць: старадаўнія сцены, драўляныя гаўбцы, камяні на зямлі, якія памятаюць крокі і шляхі людзей розных эпох. Некаторыя з іх сталі месцам для мастацкіх праектаў, выстаў або камерных канцэртаў.
Панадворкі Вільні — гэта не толькі архітэктура, але і душа горада, яго непаўторны рытм і атмасфера, якая натхняе, супакойвае і дазваляе адчуць глыбіню гарадской гісторыі.
Беларускае Радыё Рацыя
