Владава — маляўнічы горад на ўсходзе Польшчы, у Люблінскім ваяводстве, каля самых межаў з Беларуссю і Украінай. Горад атрымаў магдэбургскае права ў 1534 годзе.
Владава ўваходзіць у гістарычны рэгіён Палессе і ў часы Рэчы Паспалітай знаходзілася ў складзе Берасцейскага ваяводства.
Першыя згадкі пра Владаву адносяцца да XIII стагоддзя — паводле Галіцка-Валынскага летапісу, у 1242 годзе горад ужо існаваў як адзін з гарадоў Галіцка-Валынскага княства. З самага пачатку тут разам жылі палякі, русіны і яўрэі, што надало гораду шматкультурны характар.
Асаблівую культурную каштоўнасць мае комплекс былых сінагог — унікальны для гэтага рэгіёна ансамбль, які ўключае Вялікую сінагогу і сінагогу тыпу Бет-мідраш. З 1983 года ў будынку Вялікай сінагогі працуе Музей — Сінагогальны комплекс у Владаве, дзе прадстаўлена пастаянная экспазіцыя, прысвечаная гісторыі і культуры яўрэяў Владавы і ўсёй Польшчы.
Яшчэ адным архітэктурным упрыгожаннем горада з’яўляецца касцёл святога Людвіка, узведзены ў 1739–1752 гадах па ініцыятыве гетмана Вялікага Княства Літоўскага Людвіка Канстанціна Пацея. Паводле падання, храм стаў падзякай гетмана за выратаванне падчас замаху на яго жыццё.
Сёння Владава — спакойнае памежнае мястэчка, дзе пераплятаюцца польская, беларуская, украінская і яўрэйская спадчына, утвараючы ўнікальную культурную прастору Палесся.
Беларускае Радыё Рацыя
