W ramach inicjatywy Białoruskiego Instytutu Społecznej Historii odbyło się spotkanie ekspertów poświęcone reinterpretacji Dnia Zwycięstwa (9 maja) w kontekście współczesnych realiów geopolitycznych i polityki wewnętrznej. W dyskusji wzięli udział znani białoruscy badacze, m.in. Iryna Kasztalan, Paweł Ceraszkowicz, Aleksiej Łastowski i Władimir Łobacz.
Iryna Kasztalan: Nie chcemy zmieniać daty tego święta. Zastanawiamy się, jak to wygląda w debacie publicznej. Ta data dla Białorusi jest ważna, między innymi dlatego, że pokazuje naszą obecność w europejskim kontekście historycznym, gdzie wspólnie z innymi narodami przeżyliśmy wielką tragedię, która zakończyła się 80 lat temu.
Paweł Ceraszkowicz: Musimy uczcić tę datę, abyśmy wiedzieli wszystko o wojnie, nie tylko o czynach radzieckich partyzantów, ale także o drugiej stronie partyzantki.
Aleksiej Łastowski: Musimy zbudować własną wersję historii, opartą na jej rozumieniu, współczuciu, obiektywizmie i honorze, bo takiej historii potrzebują ludzie dla swojej zbiorowej tożsamości. Lekcje z tej wojny trzeba nadrobić.
Władimir Lobacz: Nie można zmienić tej daty, ale jeśli chodzi o postrzeganie społeczne, to samo słowo „zwycięstwo” w zasadzie nie pojawia się w pamięci, powinien to być dzień pamięci i smutku.
Uczestnicy zwrócili szczególną uwagę na desowietyzację w Europie Środkowo-Wschodniej, niszczenie pomników radzieckich i potrzebę stworzenia nowego języka dla zrozumienia traumy wojennej. Dyskutowano nad tym, czy możliwe jest sformułowanie alternatywnej koncepcji pamięci, która unikałaby presji ideologicznej, m.in. poprzez ideę „ludobójstwa narodu białoruskiego”, którą aktywnie promują władze na Białorusi.
W tekście wykorzystano materiały z dyskusji, nagrane i udostępnione bezpłatnie przez Białoruski Instytut Społecznej Historii.
Zdjęcia z otwartych źródeł informacji.
Cały materiał dostępny tu: racyja.com/by
Białoruskie Radio Racyja
